zij kon de schoonheid zien van afgebroken takken een steen, een waterplas zij kon de humor zien in pech, tekort en jammerlijke zaken zij kon de waarde zien in alles wat voorbij gaat zij kon tot leven ... read more
Ach Aal, moedertje van me, dat ik toch in jou begonnen ben… Daar zit je op je stoel voor het raam, je ogen gesloten, je adem harkerig van de schrijnende moeite lucht erin te krijgen en slijm eruit. ... read more
