Auteur & kunstenaar

Sneeuw

Anne in de sneeuw

Waarheen ik ga, bloemen mee, laptop en een das. Straks meer. Ze roepen.

met de groeten van Jan Vellinga voor Nico en Kees

Als je op de foto klikt, wordt hij groter en zie je hem er misschien tussen vliegen. Het is wel een V-formatie!

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

5 reacties

  1. Doe voorzichtig want het is een serieuze glibberboel, net met mijn leenauto van de garage een flinke slib gemaakt, niet leuk als je auto iets anders doet dan jij wil….tot later!

  2. Mooie foto, hier lijk je het meeste op de Anne die in mijn herinnering zit. Als het weer sneeuwt kan je gaan oefenen in het slippen op een parkeerplaats of iets dergelijks, ik spreek uit ervaring. Met mijn kinderen in de auto ploegde ik het hele TU terrein om en kreeg soms instructies van mijn zoon. Het is echt goed, want je weet wat je kan verwachten als je een ruk aan het stuur geeft. En ook op welk moment je in een slip raakt of dreigt te geraken.

  3. Ok ok… ik zal het niet meer over dat toiletpapier hebben, het betreft een pak keukenrollen.
    Het is grappig wat mijn goede vriend Kees zegt, maar de foto doet mij juist denken aan vader Vellinga die van 1962 tot 1966 mijn liefde voor taal en biologie herkende en onderstreepte.
    Nog denk ik elk jaar aan hem als ik ‘s-zomers het Klein Speenkruid zie bloeien in de bermen.
    Fossiele exemplaren vind ik terug in mijn biologieschrift uit 1963. Naast de verschrompelde knolletjes een pijltje met uitleg dat vader Vellinga er persoonlijk bij schreef.
    Als je maar half zo aardig en leuk bent als je vader was ben je al een bijzonder mens, maar ik verdenk je ervan aardig in zijn buurt te komen…

    1. Nico, ik ken je niet, maar wat leuk en onverwacht dat je daar bent. Het is of mijn vader weer even tot leven komt! Overigens noem ik hem vanaf mijn 18e Jan, ik ging het huis uit en vond dat zijn vaderrol uitgespeeld was. Dat hij toch zo’n hele uitleg bij het speenkruid met zijn knolletjes zette. Hij was vooral gek van vogels, ha, daar komt NU een hele zwerm langs. Als hij hier was, pakte hij nu de verrekijker, trok zijn conclusie en ging er achteraan. Visite of niet.
      Ik heb meteen even de zwerm op de foto gezet, als groet van mijn vader voor jou en Kees. O, ik krijg hem niet in de reactie. Dan maar in de sneeuw.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *