Op mijn derde ontdekte ik het fenomeen van de gekleurde blokjes, rood, geel en blauw, vierkant en ruitvormig. Daar speelde ik uren, dagen, weken mee. Geen keer hetzelfde patroon. Ik was hooked. Drie jaar.
Op mijn zesde kreeg ik een kaleidoscoop. Kijken door het gaatje, draaien , nooit hetzelfde. Weer was ik hooked.
Op mijn twaalfde begon ik een tijdschrift, ‘Kaleidoscoop’ met plaatjes en verhaaltjes. Elke dag, week, maand wat anders. Dit verwaterde naarmate ik meer in de puberteit kwam en de aandacht zakte.
Op mijn 24ste gaf ik les op een kaleidoscopische school in een bos. Geen dag hetzelfde. Hooked was ik.
Dan maken we nu een sprong naar de dag van vandaag. Het Blog. Wat zien we daar?
Ja, leuke verhalen en plaatjes, op zich heel aardig, maarrr, wat zien we nog meer?
Reacties.
Ja, maar daarvoor, voor elke reactie?
Een blokje! Telkens anders van kleur en patroon.
Vandaag was ik hooked.
Wat zie ik nog meer?
Iedere reactie heeft een ander blokje. Of nee, blokjes komen terug. Niet zomaat willekeurig, nee, iedereen die reageert, krijgt een eigen beeldmerk en dat houd je.
Daar kan ik wild van worden. Dit voor mensen die mij willen leren kennen, zoals Arnold Sandhaus, maar dan simpel. Arnold zou vragen WAAR PRECIES word je wild van?
Van kleuren, kleur bekennen, heldenkleuren. Helemaal in steeds ander patroon.
Vanaf nu hoef ik ik dat zachtroze figuurtje van Joa maar te zien en ik weet dat zij het is. Zachtroze.
Gerard is vrolijk oranje en Beppie heeft twee kanten, zachtbruin en turkoois.
Greet is omber. Dick Zeelenberg is rood, net als Minke, maar dan anders.
Nelleke is groen en Imsook is paars, Ank is turkoois en Ted van Lieshout ook.
Ina Brekelmans is van een anders paars.
Pip van de Kruimels is indigo, Nienke is aubergine en Joke diepblauw.
Truus heeft fel blauw en Anne B helder blauw.
Heddy is lentegroen, Kees B donkergroen en Dirk Pool is groen-blauw, twee in een.
Wilma Ay is mijn nieuwe kapper en zij heeft een heldergroene, precies zo helder als ze is.
Anneke Tanneke en Engel hebben roze, maar dat heeft Nico Heimans ook.
Gertjan is lila en Dorothe paars, Beau is turkoois.
Marieke van Egten is omber, en zij was vandaag wat somber, ik was bij haar onder het mes, en nu moet ze zelf. Nekhernia. Moed Marieke, houd moed!
Zijn er nog meer?
Daar hebben we Jaap, die is indigo en ach, Marco heeft zich ook uitgesproken, mijn broer, die is blauw. Dat klopt niet, hoewel, afgelopen zondag kwam hij zijn moeder bezoeken en dat was echt blauw, hij nam haar in zich op als de lucht een wolk.
Ada, mijn vriendin van langgeleden uit Nijmegen is omber, een diepe tint. Dat klopt.
Klaske is zacht blauw, en ach, Pierre is roze, Piet is vast en zeker rood, maar Piet die hebben we niet.
De zusjes Gnodde zijn verschillend, Ilse is lila en Elles zachtblauw.
Heb ik mezelf al gehad? Grijs. Van alle kleuren heb ik er geen. Je hebt het niet voor het kiezen.
Hoewel? Eentje kiest zelf, en dat is…. we kennen hem allemaal…. binnenkort vertelt hij een heel verhaal.
6 reacties
lieve Anne jij bent alle kleuren ineen en niet in een blokje te vangen, maar een grijs muizenblokje ben je zeker niet! misschien ben je die pot met goud aan het einde van de regenboog?
Ik heb nog een idee. Anne, wat mij heel interessant lijkt is om te vertellen over bijzondere mensen die bij jou gelogeerd hebben. Zonder naam en toenaam. Dat komt door Wimdu.nl. Dat boeit me nou zo intens. Als ik in een andere stad ben probeer ik ook door alle wijken te fietsen. Zo krijg je een goed beeld. Nog nooit was ik in Groningen geweest tot vorig jaar. Wat een leuke stad is dat toch, geen idee had ik er van. Aardige mensen. Je merkt het al aan de buschauffeurs. Toen ik voor het eerst in Den Haag kwam schrok ik van de vele aso’s die er op straat liepen. Of mag ik dat niet zeggen! Nou, die lezen hier toch niet. En Hagenaars die zich aangesproken voelen, er zijn ook veel nette Hagenaars die ik heb ontmoet. En de buschauffeurs. Geen greintje gevoel voor een provinciaal die de weg nog niet weet.
De stad die mijn hart ook heeft gestolen is Barcelona. Het helpt wel als je Spaans spreekt vind ik. Of Catalaans, nog beter.
Maar om terug te komen op Wimdu.nl, kijk er maar eens. Ontzettend leuk.
Rood! Mijn lievelingskleur zolang als ik mij kan herinneren. Rood geeft mij kracht, maakt mij blij, is een middel tegen de somberte en geeft mij een richting om te kijken. Heerlijk dat rood, Ferrarirood, brandweerrood, rozenrood. Onze auto’s (ja, 2 stuks, om je te schamen) zijn nu rood, toevallig want gekregen en de beste 2e hands, en dat geeft mij plezier. De wasmanden zijn rood, de kaarsen zijn rood, de plakbandroller is rood, in onze bank zit rood, een gedeelte van de muur is rood, in het gordijn zit rood. Niet altijd bewust maar trekt wel altijd mijn aandacht. En bij Anne ben ik dus ook rood. Fijn!
En Anne als grijs vind ik niet vreemd. Je bent niet zwart, niet wit, niet uitgesproken maar juist heel genuanceerd. Neemt alles waar zonder vooroordelen, dus zonder een gekleurde blik. En jij geeft juist andere mensen kleur door ze te laten zijn wie ze zijn, niet in te kleuren met jouw wensen. Dank daarvoor.
En Truus blauw? Is niet de kleur die ik bij mijn moeder voel maar ik ga het laten bezinken en invoelen. Heb ik het beeld van mijn moeder ook niet al ingekleurd?
En gaan in dit geval gevoel en wetenschap niet heel mooi samen, Isaac Newton?
Ja ,leuk he ,Anne met haar kleur ,ze haald het goede in de mensen naar boven ,prikkelend en motiverenden en daar wordt ik blij van.Ik heb de kleur groen ,werdt er gelijk blij van ,hou van die kleur ,de kleur van het hart en de bomen,kan hier zo intens van genieten ,zon rust die ik ervaar in de natuur en ook nu weer met het ontluiken van het voorjaar. Bij anne is het ook alles natuur en dat is heel inspirerend en geweldig om te zien.
Dat is toch leuk. Ik heb een groen kleurtje geloof ik. Of is dat toch Nelleke. Even kijken…..
Hoe is het mogelijk! Dick, jij met al dat rood, wat zal dat mooi staan in en om je huis, enig. Ik ben benieuwd of je blauw in je moeder ontdekt. Wie weet is het wel de ontbrekende kleur. Veel blokjes plaatsen, Truus! Wist niet dat ze je moeder was, altijd leuk om te weten.
En Nelleke met haar lentegroen. Jouw reacties hebben ook altijd iets van de lente, heel verfrissend, ja echt fris en fruitig en frolijk.
Je zou me nu moeten zien, ik ben helemaal verguld, ik straal helemaal van de lieve, mooie aandacht voor mij en ‘mijn’ grijs. Zo bezien is grijs een regenboog in vermomming, tussen wit en zwart in. Haha. Hartelijk dank!
Krijg ik net op yahoo een mailtje van iemand met de vraag hoe je aan zo’n gekleurd blokje komt.
Gewoon reageren….., de code eronder typen en dan komt het blokje vanzelf. Je ziet het als verrassing bij plaatsing. En dat doe ik niet, dat gaat vanzelf.