Thomas Olde Heuvelt, een naam die je drie keer leest voor hij erin zit.
Thomas Olde Heuvelt zegt:Ik ben echt grootgebracht met Roald Dahl. De GVR, Mathilda, Joris en de Geheimzinnige Toverdrank… Toen ik 7 was zag ik in de bioscoop de film The Witches en heb ik een half jaar een trauma gehad met heksen. En vrouwen met handschoenen. En vrouwen in het algemeen. Iedereen was verdacht. No wonder dat ik zulke vreemde dingen schrijf…
Het is de vijfde reactie onder mijn blog over jeugdliteratuur, een paar zinnen, ze lijken gewoon, maar zijn het niet. Er zit spanning in, tempo, humor en emotie. Dit is iemand die kan schrijven. Dat ga ik uitzoeken. Tot de bodem.
Ik vind een filmpje. Thomas in levende lijve, een gewone, buitengewone jongen. Hij zit in Thailand bij een boom, met laptop. Valt met de deur in huis. Wat te doen als je vastzit met schrijven. Hoe kom je in de stroom.
Ik ken dat. Hij heeft mij alweer te pakken.
Vol vuur en elan geeft hij zich bloot, gul, openminded en snel. Hij gaat er echt voor. Voorbij de controle. Dwars door de muur.
Het komt erop neer dat je gewoon moet beginnen te schrijven, heel snel en 10 minuten, non stop. Hij heeft een goede uitsmijter. Wie dat niet volhoudt, moet niet gaan schrijven.
Zijn videoblog is pas 182 x bekeken, met mijn bloggers erbij verwacht ik minstens een verdubbeling.
http://www.youtube.com/watch v=s3jDjuNFNhk&feature=player_embedded
Na deze kennismaking ben ik benieuwd hoe Thomas zo geworden is.
Thomas is een open boek. En ook weer niet. En daardoor juist wel.
Mei 1986: Mijn vader sterft aan een onbekend virus. Het is nooit achterhaald wat het was.
1986-1993: Ik zie overal de dood om me heen: een groot, donker iets dat overal op de loer ligt. Ik kan geen afscheid nemen. Ik spaar stenen. Geen mooie, of speciale, maar alle. Elke keer dat de kleuterjuf mijn zakken laat legen voor ik het lokaal binnen mag, breekt mijn hart opnieuw.
1990: Ik zie Roald Dahl’s The Witches in de bioscoop, en nu zie ik ook overal heksen om me heen.
Het raadsel van Thomas in een notendop die hij zelf openbreekt. De emotie, het raadsel, de overlevingsdrang, emotie als anker, humor als zeil surft hij over de magische zee die hem omringt vanaf de baarmoeder.
Wat een geluk dat hij schrijven kan en dat ook is gaan doen. Hij is nog geen 30, maar heeft al heel wat op zijn naam staan.
Je kunt zijn boeken kopen in de boekhandel, maar als je ze bestelt via zijn website, krijg je zijn handtekening met een persoonlijk woord erbij.
4 reacties
Dank je wel voor je mooie woorden, Anne! ^^ Erg leuk om te lezen, en ik ben benieuwd naar de verdubbeling van mijn youtubehits! @Everyone: Zie Anne’s blog!
Gedachtenkronkels komen ergens vandaan en gaan ergens of nergens naar toe. Soms blijf je er mee zitten en dan is het lastig om er vanaf te komen. Schrijven hèlpt…
Ik heb tot aflevering#8 van Thomas op Youtube zitten kijken. Daarna kan ik #9 t/m #? niet meer vinden. Hij zegt in een van de filmpjes, tien minuten achter elkaar door schrijven, Alles wat je maar bedenkt. Nou Anne, eigenlijk doe ik dat soms als ik een reactie geef op jou. Als ik het dan terug lees denk ik, ‘dat is helemaal geen reactie op waar het om ging’. Ik begin wel goed en dan dwaal ik vreselijk af. Gelukkig ben ik nog niet ‘gebanned’ door jou, wat wel een troost is.
Haha, die is goed Kees!