Hoe vind ik een man

Ik ben gek op vriendinnendagjes. Creatieve dingen doen en van het een komt het ander, wat neerkomt op een en hetzelfde: hoe kom ik aan de man? Ik heb totaal verschillende vriendinnen, aarde, water, lucht en vuur, maar ze willen hetzelfde. Allemaal hebben ze kinderen en zijn van de man af. Al jaren. En dan weet je op het laatst niet meer hoe het was. Hoe het is. En al helemaal niet hoe je tegenwordig nog aan een leuke, aantrekkelijke, gezellige, mooie, lieve, vlotte, lekkere man komt. Kom daar eens om! Op hun 20ste was het andere koek, de mannen zwermden rond. Op school, in de kroeg, de danstent, het zwembad, het strand, de boot, vakantie. Dat is anders als je een huwelijk achter de rug hebt en de kinderen de deur uit zijn. Ineens ben je alleen.
Bij mij is alles omgekeerd, altijd geweest, wat mijn interesse in hun levensloop wellicht verklaart, het andere. Ik heb geen kinderen, dus nooit een eigen gezinsleven ervaren, terwijl ik nu met een huis vol wisselend gezelschap zit. Alleen al rond mijn moeder cirkelen twaalf dames bij toerbeurt, en een regiment aan medici. Man is omringd door honderden of duizenden studenten op school en gaat voor zijn rust naar buurman. Mannen hebben niet veel vrienden. Aan een goeie vriend hebben ze genoeg. Daar hebben ze altijd alles mee gedaan en doen dat tot de dood hen scheidt. Ze doen alles met hem of 1 ding. Voetbal kijken. Tennissen. Biljarten. Lopen. Fietsen. Motorrijden. Iets met beweging. Zelfs vissen is een vorm van beweging. En dan heb je nog golf. Lopen voor mensen die niet van lopen houden.
Mijn vriendinnen kijken totaal anders naar mannen dan ik. Zij dichten hen eigenschappen toe die hun huwelijk wel op de klippen moest laten lopen. Ze zien toekomstige mannen voor zich die muziek maken, schilderen, koken, vragen hoe het met hen gaat, luisteren, aandacht geven, interesse tonen – ja, dan kan je beter lesbisch worden. Wat volgens mannen die ik ken veel vrouwen worden zodra ze een baard krijgen. Als getrouwde vrouw ben je al gauw een praatpaal voor loslopende mannen zoals de postbode, de medicijnbode, gasten en buurmannen. Je libido verstikt hen niet, ze zien je als een soort man zonder baard. Ik kan wel tien boekjes opendoen van alleen al de postbodes. Ze zijn allemaal getrouwd, maar ook zonder huwelijk zouden ze niks voor mijn vriendinnen zijn. Hun leven draait respectievelijk om voetbal, Spanje, motor, boot, tuin, kinderen. Over hun vrouw hoor ik hen nooit. Dat zal wel te intiem zijn om met een andere vrouw te bespreken. Hoewel. Mannen hebben hun hart op de tong, en als ze dat niet hebben, zit er iets dwars.
Mijn vriendinnen zijn te zenuwachtig om een man aan de haak te slaan. Terwijl mijn vriendinnen elk hun eigen aantrekkelijkheid hebben, mooi, grappig, komisch, creatief, spiritueel zelfs. Niet dat dat voor veel mannen een aanbeveling is. Twee kunnen fantastisch koken. Een is heel lenig. Een kan beeldhouwen. Een kan masseren. Een houdt van reizen. Kortom, toppertjes.
Er zijn twee vragen. Hoe vind ik een man en hoe sla ik hem aan de haak.
Een vriendin is aan het zoeken geslagen op internet, datingsites. Zie mijn blog ‘Seks’. Tot nog toe wordt het niks met een van die trollen. Mannen op datingsites hebben de domme gedachte dat namen als Knork en Zwork het goed doen bij vrouwen. Ze heeft verschillende dates gehad met mannen met interessante beroepen: directeur van een theater, fotograaf, meditatieleraar. Dat is fout, uitgaan van een beroep. In feite niet. Een beroep zegt veel. Maar dan moet je wel die roze bril afzetten. Niet bij de theaterdirecteur dromen dat hij jou op het podium zet. Nee. Die man zet zijn eigen sores op het podium, zoals de fotograaf zijn sores beeld voor beeld met je doorneemt en de meditatieleraar je de diepte van zijn wezen in wil trekken. Dat is de nieuwe man die door schade en schande geleerd heeft dat vrouwen willen weten wat in hem omgaat. Dat willen mijn vriendinnen niet weten. Die willen gekoesterd worden, gezien, gewaardeerd. Die hebben geen zin in Zwork die zich door het zwerk gezworkt heeft.
De vriendin van vandaag heeft alles gedaan. Datingburo, nooit een date. Datingavondjes, nooit een treffer. Lezingen, concerten, kursussen, allemaal vrouwen. Als vrouw kun je beter voetbal gaan kijken, en als man moet je op mandalatekenen gaan. Gegarandeerd twaalf  zoekende vrouwen.
Dan heb ik nog een vriendin die Hem tegen het lijf wil lopen. In de vijf jaar dat zij losloopt, heeft ze er twee op straat gezien die hiervoor in aanmerking kwamen. De een liep aan de andere kant van de gracht. De ander zal ik uit de doeken doen. Zoals ik er tot hier mee omga, lijkt het nergens op.
Het was vriendinnendag bij haar. Twee weken geleden. Zij doet op de fiets wat boodschapjes om mij te verwennen met bonbons, hartige broodjes en aardbeien. Ze is een kwartier voor mij terug bij haar huis en zet haar fiets voor haar raam. Ziet ze Hem aan komen lopen. Hij heeft de looks, de likes, de loop. Met de stap dat hij nadert, wordt zij zenuwachtiger. Wat te doen? Ze morrelt aan haar slot. Hij is vlakbij. Ze kijkt op. Hij kijkt terug. Zij glimlacht, onmerkbaar. Hij glimlacht, onmerkbaar. En hij is voorbij. Zijn rug is al net zo aantrekkelijk. Hij verdwijnt in de verte.
‘En weg was hij. Wat had ik kunnen doen?’
Dat vraagt ze bij de koffie met bonbon, waardoor ik niet kan zuigen, maar moet doorbijten onder die hondse blik van haar.
‘Je zegt gewoon goedemorgen. Dan zegt hij dat ook en hoor je zijn stem.’
‘Maar dan loopt hij evengoed door.’
‘Dan laat je je fietssleuteltje vallen en raapt hij dat op en strek jij je hand en legt hij dat sleuteltje erin.’
‘Dan denkt hij dat ik dat expres doe.’
‘Dat doe je toch ook.’
‘Dat ligt er veel te dik op. En voor hetzelfde ziet hij niet dat ik het laat vallen.’
‘Dan ren je achter hem aan met je huissleutel en vraag je of het zijn sleutel is, dat je die hoorde vallen.’
‘En dan zegt hij ja en ben ik mijn sleutel kwijt.’
‘Dan zorg je dat je altijd een sleutel op zak hebt en die gooi je op de grond als Hij langs loopt. Vervolgens raap je hem zelf weer op en rent achter hem aan.’
‘Dan heb ik net de verkeerde tas of jas waar die sleutel niet in zit.’
‘Dan hang je die sleutel om je nek voor als je hem tegenkomt, en dus wel aan een draad die je zonder jezelf te verstikken los kunt rukken.’
‘En dan zeker altijd met zo’n sleutel om mijn nek rondlopen.’