Herinneringen zitten waar niemand ze ziet. Soms kieren ze naar buiten en zie je een glimp. Dat vind ik leuk en laat dat nou gebeuren door de foto van een spinnenweb die ik op facebook zette.
Borg de Nobel en Enrico Lommerte kwamen tevoorschijn met magische glimpen die mijn ziel oplichtten. Ik herinnerde me het geheim van een Indiaan, het geheim van het kwetsbare en het magische kind.
In onze sukkeligheid dragen we ons kwetsbare kind als een fakkel voor ons uit in de hoop ongeschonden een zebra over te steken. Dit kwetsbare kind is van je eigen geslacht, mannen hebben een kwetsbaar jongetje en vrouwen een kwetsbaar meisje. Het goede nieuws is, dat je nog een kind hebt, van het andere geslacht, dat is je magische kind, het onkwetsbare kind in je. Tovenaarsleerling Harry Potter is het magische jongetje van JK Rowling, ridderkind Tiuri het magische jongetje van Tonke Dragt, de gebroeders Leeuwenhart de magische tweeling van Astrid Lindgren.
Als er inspiratie in het spel is, gloed en magie, ervaar je je magische kind.
Onder de foto die ik van Berta Zomer leende, kreeg, jatte met veel plezier en dank, doken twee magische kinderen op, een jongetje en een meisje.
Foto: Berta Zomer
Dat ging zo. Ik zag de foto van Berta Zomer langskomen. Dat maakte contact met mijn magisch kind, dat keek waar spinnedraad vandaan kwam en hoe het web geweven werd. Ik herinnerde me dat mijn broertje heel anders omging met spinnenwebben Hij ving deze herfstwebjes van trekspinnen in een takje, de een stapelend op de ander, tot hij een dicht weefsel had dat een balletje kon vangen. Dit zette ik op facebook.
Het was meteen zonneklaar dat mijn vrienden mijn vrienden zijn. Ze houden van spinnen, van webben en van de natuur. Twee magische vrienden herinnerden zich hun kindertijd.
Twee geboren kunstenaars.
Borg is beeldend kunstenaar geworden, in haar kunst spat de magie er subtiel af.
Enrico is een man van duizend gezichten, in magische foto’s en betoverende gedichten.
http://
http://lommerte.wordpress.com/
14 reacties
Gaaf dit Anne… fraai bloot gelegd wat herinneringen kunnen doen en hoe 1 feit/gegeven op verschillende manieren gebruikt/geïnterpreteerd kan worden..:-) wonderlijk iets toch, de menselijke geest…
Leuk, dank!
Groet en geniet van deze woensdag:-)
Enrico
Enrico, blij dat je deze kunt waarderen!
En een verrassende avatar weer, een boom!
Dankjewel voor je bijdrage – Fijn!
Mooi, hoe jij via iets schijnbaar alledaags als een spinnenweb uitkomt bij het (magische) kind in jezelf. Het kind dat nog leeft vanuit de verwondering. Dit kind is misschien onkwetsbaar, zoals je schrijft, maar ik denk dat het toch vaak ongezien blijft. En toch… verwondering is zo’n fantastische kracht. Een kracht die veel mensen hebben verloren, maar die wel weer kan worden terug gevonden. Er worden zelfs workshops (verwonderingsdagen) voor georganiseerd, zie de website van de werkplaats voor actieve verwondering:
Dat is een mooie aanvulling Ria. In jouw nesten lijken de kwetsbare en de magische wel samen te komen. Je weet waar je het over hebt! Dankjewel voor je bijdrage.
Ik zie dat de link is weggevallen. Je moet me nog maar eens leren hoe ik bij jou een link kan plaatsen, Anne. Maar in elk geval is het webadres http://www.actieveverwondering.nl – ik hoop dat het zo wel lukt.
Handig die link erbij Ria! Ik heb meteen gekeken, en kwam o.a. Julius tegen – een man die mij langgeleden ook zo inspireerde. Ik kom allemaal oude bekenden tegen in mijn herinnering! Van Julius heb ik geleerd naar de vormen te kijken in de natuur. En daar zitten tal van verhalen aan vast… Superleuk deze link! Dankjewel!
Jaaa… dat deden wij ook, een twijgje ombuigen en daar webben in vangen. En versieren met vooral de bloemetjes van de herfstaster want die bloeit en bloeide deze tijd van het jaar volop.
Wonderlijk dat kinderen de zelfde dingetjes deden.
Zou dat nu nog zo zijn of zitten kinderen echt alleen maar op knopjes te drukken?
Armoedig en om te huilen.
Groetjes Joke W-D.
O Joke, die is ook leuk! Versieren met bloemetjes…. van de herfstaster!
Nou ben ik wel benieuwd of iets van deze magie in jou is gebleven – doe je nog iets met bloemen, heb je herfstasters in de tuin, of ben je nog aan het versieren – op welke manier dan ook… Leuke bijdrage, ook die van de knopjes drukken – toch ook een beeld van de bloem… 🙂 Dankjewel voor je bijdrage!
Als je dicht bij je innerlijk kind leeft
behoor je tot de mooiste mensen
soms is dat kind gekwetst
dan stopt de speelstroom
en moet het geheeld worden
Verfijnd geschreven Anne…..
Jouw gedicht vind ik pas echt verfijnd en heel gevoelig, mooi Annet, lieve dank!
Bij het schrijven van mijn gedichten, zo realiseer ik me, komen het magische kind en het kwetsbare kind samen. Het magische helpt het kwetsbare zich uit te drukken. Een wonderlijke en prachtige samenwerking.
Wow! Dat is een fantastische bewustwording! Ben ik blij mee – ja, ik zat zelf ook al zoiets aan te voelen hoe dat dan zit in mijn eigen schrijven van mijn boeken – zo heb ik jaren geleden gewerkt aan een jeugdboek over een magisch meisje….. wat dus helemaal niet klopt met de visie van die oude Indiaan – maar het klopt wel! Het magische helpt het kwetsbare uit te drukken – Dankjewel voor je inzicht!
O ja, dank je Anne en de kosmos dat me dit zo, zo duidelijk wordt.
Ja, dat mag je zeker zeggen, dat het je zo duidelijk wordt, want mij wordt het nu pas echt heel duidelijk. Dankjewel- vice versa – mooi hoor.