Alchemie

De locatie is een ruimbemeten boekhandel in het Rotmaincentrum, het winkelcentrum van Bayreuth. Brede gangpaden tussen de boekenkasten vergemakkelijken de wandeling van kast naar kast, van onderwerp naar onderwerp. Onderuit de boekenkast steken brede planken waarop de nieuwe boeken van de kast in twee rijen liggen, de glanzende kaften lonkend omhoog. Ik loop naar de achterwand langs verrolbare houten tafels, waarop behalve boeken allerlei papierwaar staat uitgestald. Er springt een dik boek in mijn blikveld. De schrijver is MacCoun, de titel ‘Alchemie voor het dagelijks leven in de 21^ste eeuw’ maar dan in het Duits.
Dat dagelijks leven doet het hem.
Ik ga zitten in een gemakkelijk armstoeltje van rood kunstleer, naast een jongeman die de reisgidsen van het Oberfrankische bestudeert.
Het alchemistisch boek opent met de geschiedenis van  een Parijs schrijver, Flamand, in de 14^e eeuw. Op een dag vindt Flamand voor 2 florijn een manuscript, geschreven en getekend op wonderlijk materiaal dat lijkt op boombast. Het  gaat over het proces om van kwikzilver zilver te maken, of zelfs goud. Twintig jaren bestudeert Flamand dit manuscript. Eerst alleen, al gauw met zijn geliefde vrouw. Hij gaat naar Santiago de Compostella, waar hij geen antwoord vindt. Op de terugweg ontmoet hij een geleerde die zeer geïnteresseerd is in het originele manuscript. In ruil voor een blik erin, wil Flamand uitleg over tekst en beeld. Helaas overlijdt de geleerde voor de uitleg compleet is. De ontbrekende schakel is de Steen der Wijzen.

De auteur, een Amerikaanse, transponeert dit naar het psychisch vlak in de lijn van Jung, en ziet de ‘wens’ als Steen der Wijzen.
Een kantoorvrouw is verliefd op een muzikant. Ze wisselen telefoonnummers uit, maar hij belt niet. Hoe krijgt ze hem aan het bellen? Door te visualiseren?
Dat is geen alchemie, dat is manipuleren.
Door de onderliggende wens bewust te worden, ontdekt de kantoorvrouw haar verlangen te ontsnappen aan haar saaie baan. Ze zoekt meer creativiteit en avontuur. Ze zoekt dit nu bij de muzikant die almaar niet belt. Ze kan het ook in zichzelf zoeken en zelf veranderen. Dit is alchemie.

Ik aarzel. De 19,50 euro is een uitgave, maar overkomelijk. Wat mij weerhoudt, is de Duitse vertaling. Was de auteur Duits geweest, had ik het gedaan. Het boeit mij hoe gedachtegangen gaan en hoe die worden verwoord. Zeker een proces als alchemie had ik graag gelezen wanneer de schrijver Duits was geweest.
Iemand wees mij er op dat de Duitser in menig opzicht verder is met het verwerken van zijn oorlogsverleden dan de Nederlander. Hij baseerde zich op gesprekken die hij hierover had gevoerd met willekeurige Oost Duitsers. Ik had dat wel willen toetsen aan een boek over alchemie, bij uitstek een thema dat gaat over het voortdurend werken aan jezelf en je standpunt, waarbij oud roest door een zevenvoudig proces veranderd in goud.
Ik zet het boek terug in de kast.