een cirkel van vrouwen
mijn moeder is de spil
zij halen haar uit bed
en leggen haar erin
zij geeft zich over
aan handen van goud
glimlacht de dagen
wordt langzaam zo oud
en als zij slaapt, o slaap
o, zuster van de dood
ligt zij zo stille daar
en wieg ik, wieg ik haar
8 reacties
God giveth she liyes stille…
wat mooi anne, zo teder, liefdevol en puur!! knap vers!! mooie tekening ook erbij!
en ja moeders blijven de oergodinnen he!!
graag gelezen dus:-)
groet van pastuiven
het wiegen in herhaling
mooi
Prachtige cadans
Lieve Anne,
ik weet de ‘vaktermen’ niet, maar het is mooi. Compact zou ik zeggen.
Dochter.
Als je in mijn hart kon kijken
Zou je begrijpen
Wat je liefde betekend
Niet alleen je goede zorg
Maar ook de warme borg
(van veiligheid)
Dit samen met de Gouden handen
Zijn de innige banden
Van onvoorwaardelijke LIEFDE
Tot aan het einde.
@ pastuiven, hennie, linda, kees – danke dank….
@ brigitte – ach, wat versta jij het hart van mijn broos moedertje –
ik lees het met natte ogen – regelrecht komt het binnen – dankjewel
Ontroerend en kwetsbaar mooi…
dankje, Marije…