‘Ik ben op weg met roken te stoppen, maar ik was vergeten dat ik in de trein niet mag roken en op het perron ook al niet.’
Tegenover me zit een vrouw van zekere leeftijd. Vlot gekleed in roestbruine broek en colbertje. Haar korte kapsel vertoont geen spoortje grijs. Ze haalt haar hand er losjes door. Alsof ze mijn gedachten leest.
‘Ik verf ze zelf. Veel voordeliger. Moet je ook doen. Rood zou jou goed staan. Artistiek.’
Ik lach mijn tanden bloot.
‘Weet je wat jou ook goed zou staan? Gebleekte tanden. Je hebt nogal grote tanden en dan staat dat geweldig. Dat kan je ook zelf en dan je lippen kersenrood stiften. Daar vallen mannen nog steeds op.’
Mijn mond klapt van schrik dicht. Zij knijpt haar ogen dicht.
‘Oooh nu een sigaret!’
Ze tuit haar lippen, krijgt iets wilds. Geboeid kijk ik toe.
‘Ik kan nog met gemak vier sigaretten achter elkaar oproken. Zal ik het gewoon doen?’
Ze kijkt de coupe rond. Uitdagend. Schalks.
Verderop zit een echtpaar Oost-Indisch doof te wezen en een jongen met een I-phone.
Haar blik valt op mij. Ik geef geen krimp.
‘Ik wil al en halfjaar stoppen en vandaag ga ik ook stoppen. Ik stop vanwege mijn zus.’
Ze wacht op een reactie of op een luisterend oor. Ik doe zoals die psychiater die geen psychiater was, in een film die ik totaal vergeten ben, maar dit heb ik onthouden: als je het niet weet maar wel wilt horen, kun je beter zwijgen dan spreken, hooguit een ‘mmm’.
‘Ik ben namelijk stinkend jaloers.’
Deze uitspraak had ik niet verwacht en had ik niet willen missen en vraagt om meer. Mijn nieuwsgierigheid begint te branden als haar zin in een sigaret.
‘Mmmmmm.’
Haar blik gaat van mij naar de opstijgende nevel van langs vliegende weilanden.
‘Mijn zus stak de ene sigaret met de andere aan. Wat zij niet gedaan heeft om eraf te komen. Het lukte niet. Ja, een week. Dan begon ze weer. Op 1 januari stopte ze weer eens, nieuwjaar, je kent het wel. Ik ging naar Malorca en pafte lekker door. Kom ik terug, is ze d’r af! Ik had haar uitgenodigd om gezellig bij te kletsen, je kent het wel, kopje koffie, amaretto, bonbonnetje en lekker samen paffen. Mijn zus moet iets om handen hebben, liefst shag, dus ik had een pakje Drum voor haar klaarliggen. Dus ik lekker mijn sigaretje paffen in haar richting, asbak tussen ons in, zegt ze, ‘Mia, ik ben d’r af.’ Op dat moment ging er toch een steekvlam door me heen! Ik was er ziek van. Het duurde een hele tijd voor ik snapte dat ik stinkend jaloers was. Een afschuwelijk gevoel. En dat gaat niet over.’
Haar blik schiet uit de nevel. Ze kijkt mij aan met een blik vol water en vuur.
‘Dit heb ik nog aan niemand verteld. Al die tijd niet. Ik snap niet waarom ik het nu ineens aan jou vertel.’
Ik denk aan de film en de psychiater die geen psychiater was.
‘Het lucht op!’
‘Mmm.’
‘Weet je, ik kap ermee. Dat zou ik vandaag toch al doen, maar ik doe het nou gelijk. Ik wacht niet tot die vrouw in Amsterdam die mijn zus eraf geholpen heeft. Mijn zus moest haar laatste sigaret meenemen. Daar verheugde ze zich de hele tijd op, zo van, die mag lekker nog, strakjes als ik bij dat mens weg ben. Moest ze toch aan het eind van de sessie die sigaret doormidden breken. Kostte nog 60 euro ook.’
Met een woest gebaar ritst ze haar tas open en pakt er een pakje uit waarin nog een paar sigaretten zitten.
‘Ik stop hier en ik stop nu!’
Ze pakt de sigaretten er een voor een uit en breekt ze een voor een doormidden en doet ze een voor een in het prullenbakje, klep er op en volgende sigaret. De trek rond haar mond verandert hierbij van verbeten naar triomfantelijk. Bij de laatste kijkt ze van de sigaret naar mij en knipoogt. Ze stopt hem terug. De allerlaatste sigaret.
31 reacties
van sigaretten is algemeen bekend dat zij -vooral wanneer ze alleen zijn- zich vermenigvuldigen, laatste exemplaren bestaan, zo wees onderzoek uit.
laatste exemplaren bestaan niet.
dat moest het zijn. maar typen en aansteken gaat lastig samen, excuus.
haha, Ton, 😉
Graag gelezen!
fijn!
Ik heb ooit gezegd ,nu stop ik, het was op een avond
Zo zonder echte reden, het was plots bij me opgekomen
Ik rookte veel…… Ik heb het ganse boeltje aan de vuilnis
Bak toevertrouwd en nooit meer gerookt……. De enigste
Manier om te stoppen dacht ik…. Nu nog.
Vind je tekst , lieve, Anne heel erg leuk om te lezen en
Deed me denken aan de vele keren dat ik mijn
Sigaretten op het dak smeet om te proberen stoppen
Telkens herbegon ik!! Tot die heilige avond kwam en ik toch
Stopte en echt zonder moeite! Heb achteraf tussen rokers
Gezeten , mezelf zelfs getest en geloof me , ik heb er nooit
Nog last van gehad noch zin!!
Ik kan misschien even standvastig weer beginnen (lol)
Groetjes van de man waarbij de rook al lang van rond zijn
Hoofd is verdwenen!Vanwaar ken ik die zin toch al weer
Hahahaha Groots. Jan
Dat was het goede moment. Dat bestaat dus echt…. pardoes en zonder aanwijsbare reden – je voelde het gewoon.
Erg sterk.
Dank voor je bijzondere bijdrage, Jan
Sorry maar mijn smartphone zet hoofdletters waar het niet moet
Een vervelende zaak die so- called automatische verbeteraar, is
Eerder automatische om zeep helper! Dit terzijde en ik herlees mijn
Tekst soms niet !! Dit terzijde om mijn fouten te rechtvaardigen!!
dat zijn geen fouten, dat zijn typo’s
(met dank aan Ron Vonk 😉 )
Lieve Anne,
haha met veel plezier jouw verhaal gelezen. Zou toch ook eens met de trein moeten gaan reizen.
Wrs, schuilt er in jouw een zwijgende psychiater, voor haar een stuk minder kostbaar dan haar zus, kostte alleen een paar sigaretjes.
Wat haar “raadgeving over je uiterlijk betreft ” zou ze misschien wel een consultje bij een psych. kunnen gebruiken.
Is ze net zo duur uit als haar zus. haha……en hopelijk een stukje wijzer.
Met een big-smile groetekes van dimph
wat een leuke reactie Dimph, hartelijk dank, ook namens mijn haar en mijn tanden 🙂
Kostelijk, zowel jouw verhaal als de commentaren alhier!!!
Ja, die commentaren zijn ook kostelijk!
Ik heb een kliko en `guts`!
Ik dacht bij mezelf, Maja, stoppen.. je kan het en ik kon het ook! Ik raapte alles bij elkaar, het pakje shag omdat ik dat zo oprook uit zuinigheid, doos filterhulzen, en het sigaretten-doe-het-zelf apparaatje.. hups weg, zo de kliko in.
Dapper als ik ben graaide ik het ook diezelfde nacht met trillende vingers , daar de winkels dicht waren, uit de kliko, onder de pasta door van eergisteren en het verzadigde kattengrit , mijn oude vertrouwde apparaatje tevoorschijn..Er zat nog wat kruim in het pakje shag, en die paar lege filterhulzen roken niet zo lekker, maar waren nog wel bruikbaar.
Dus zeg niet dat ik geen lef heb 😉
haha, zo ben jij en dat is genieten, elke dag!
Mooi geschreven ! Gewoon stoppen rules ! (6 jaar geleden)
aha, ook het goede moment gevonden – interessant!
:-))))) weer erg leuk om te lezen.
Dank je Marije 🙂
Nooit beginnen. Da’s het beste.
Vertel iedereen die nog niet begonnen is: ‘Heel goed. Ik wou dat ik dat ook nooit gedaan had.”
Dat zeiden ze vroeger tegen mij en dat verbaasde me, ik verwachtte het opgedrongen te krijgen, maar nee.
Ik geloof niet dat rokers dat nu nog zeggen, of wel?
Laten ze anders weer beginnen, elke ‘geredde ziel’ is er een!
Maar wel een prachtige dialoog, van die vrouw. Vooral over je uiterlijk; de brutaliteit! Als je naar anderen moest luisteren, zag je er elke dag anders uit. :-p
Goedemorgen Dani, dank voor je mooie reactie en je lezen natuurlijk!
Anne, wat een geweldig verhaal! Dat is het door jouw manier van (be-)schrijven. Ja, verf vooral je haar rood – origineel! en bleek je tanden blauw, dan val je niet meer op in de massa.
De rook- en stopperikelen ken ik. Ooit na een operatie gestopt en anti geworden, maar na 5 jaar weer vrolijk rokend. Na 5 jaar roken van het ene moment op het andere weer gestopt: 3 jaar en ja hoor, daarna weer begonnen. Hm, beide keren met een rokende nieuwe vriend, bedenk ik opeens.
Nu weet ik beter: ik rook weliswaar al ruim 2 jaar niet meer actief, maar passief snuif ik gretig alles wat rokers (buiten) uitblazen op. Na 3 hapjes via de lucht ben ik voldaan.
Ik rook niet meer, maar ik kom er nooit echt af. En mijn tanden konden ook wel 5 tinten witter voordat ze blauw zouden zijn.
Jouw schrijfsels zijn heerlijk en meeslepend, Anne. Blijf vooral jezelf!
Hartelijke groet,
Marjolein
Leuke reactie Marjolein, en jij sleept mij ook helemaal mee in jouw rookverhaal – erg leuk en dankjewel.
pracht verhaal en zeker herkenbaar…rookte een pakje shag per dag voor 8 jaar geleden..op een dag voor de spiegel gaan staan en nog nooit zo tegen mezelf tekeer gegaan..de woorden die ik uitsprak zijn TE erg om hier neer te zetten , ik gun ze niemand om aan te horen…het heeft geholpen en sindsdien nooit meer een sigaret aangeraakt…totaal geen behoefte meer…
Dat je erop kwam, Willem! Voor de spiegel staan en ‘het’ eruit gooien….. een tip om te onthouden. Dankjewel!
De laatste zal de eerste in een nieuwe reeks zijn, denk ik.
Daar is zelfs een spreekwoord van, leuk Johan!
Weet je wat ik het ergste vind na die laatste cigaret? Dat je je geen raad weet met je handen.Duurt echt een tijd voordat je gewend bent aan die lege handen.
ach ja, een mens heeft graag wat om handen….
Leuk artikel! je zou een boek moeten schrijven met je schrijfkunsten!
Met veel plezier je artikel gelezen 🙂 Erg herkenbaar!