Chillen

Het wordt ineens donker in de kamer. ‘s Avonds heb ik daar begrip voor, maar om 11 uur ‘s ochtends aan de koffie met mijn vriendin denk ik aan loslatend netvlies.
‘Truus! Mijn netvlies laat los!’
‘Hoe weet je dat?’
Zo is Truus. Die wil altijd precies weten hoe ik iets weet.
‘Van Ellen, die helpt mijn moeder en die had gisteren een giga zwart oog vanwege oogdruppels die haar pupil moesten vergroten want dan kon de oogarts dwars door haar pupil zien waarom zij de hele tijd zwarte vlekken ziet en dat kwam door een vlies achter haar pupil dat los zit.’
Truus kijkt op van haar koffie. Haar blik gaat de tuinkamer rond.
‘Wanneer heb je de schoorsteen het laatst geveegd?’
Dat is het hoogst merkwaardige van Truus, zo’n afleidende vraag als jij met een los oog zit.
‘Nooit!’
‘Dat zou ik dan maar eens doen, je kamer ziet zwart van de rook!’
Van opluchting spring ik een gat in de lucht. Deuren open, ramen open en kachel uit.
Wij verkassen van tuinkamer naar eetkamer, een luxe als je gastenkamers hebt maar geen gasten, wat dan weer komt door mijn kapotte laptop waardoor ik de aanvragen niet gezien heb.

‘Zitten jullie hier vaak te eten?’ Dat is Truus natuurlijk weer.
Ze staart verliefd naar de koolmeesjes, pimpelmeesjes, staartmeesjes en wat dies meer zij buiten aan de voederballen.
‘We eten hier nooit.’
‘Maar dit is toch de eetkamer!’
Dankzij de frisse blik van mijn vriendin ga ik eens na hoe het bij ons toegaat.
‘Als Kees uit school komt, gaan we altijd lekker boven chillen.’
Nu krijgt mijn vriendin een frisse blik, de nieuwsgierigheid spat eraf.
‘Hoe doen jullie dat?’
‘Beetje hangen.’
‘Maar hoe dan precies?’
Het rare is dat je niet precies weet hoe je iets doet wat je gedachteloos doet.
‘Uh… Kees gaat meestal gelijk naar boven de lampjes aandoen en ik maak gauw wat lekkers klaar in de keuken.’
Mijn vriendin is nu een en al aandacht.
‘En dan?’
‘Dan kom ik naar boven met het dienblad met de koffie en de koek en soms doe ik chocolaatjes of een stuk eigengebakken appelgebak met of zonder slagroom…’
Mijn vriendin wuift mijn koffietrots resoluut weg.
‘Het kan ook met wijn en nootjes,’ reageer ik beteuterd.
‘Nou weet ik wel dat je van alles voorbereidt en dat hij de lampjes aan heeft, maar dan!’
‘Dan niks.’
‘Doe niet zo flauw! Je kan toch wel zeggen wat jullie dan precies doen!’
‘Uh, ja, uh… Kees doet altijd zijn colbert uit en zijn schoenen en vaak ook zijn overhemd met al die rottige knoopjes…’
Mijn vriendin hangt nu aan mijn lippen, dit vindt ze leuk, al die simpele dingen waar ik geen aandacht aan besteed, dat Kees altijd maar in zo’n net pak naar school moet terwijl hij het gelukkigst is in zijn ouwe kloffie.
‘Ga nou doohoor!’
‘Nou, dan hangt hij languit over de bank als ik met dat dienblad kom en dan plof ik ernaast en dan gaan we lekker samen chillen.’
‘Maar wat DOEN jullie dan precies?!’
Mijn vriendin kijkt als een wild wijf op safari.
‘Chillen! Dat zeg ik toch al de hele tijd?’
Ze springt overeind om zichzelf kracht bij te zetten.
‘En DAT wil ik nou juist weten! Vertel DAT nou eens en draai er niet zo omheen! We zijn toch vriendinnen!’

Ineens zie ik wat zij ziet: oosterse taferelen met een chillum, zo’n waterpijp met hasj en dan natuurlijk van die trage oosterse seks.
‘Nou!?’
‘Dan steekt Kees de brand in de chillum en begint als eerste te lurken en dan geeft hij hem aan mij en als we helemaal high zijn en beginnen te giechelen, kleden we elkaar langzaam uit en doen we hele spannende oosterse tantra…’
‘Echt?!!! Doen jullie dat als Kees uit school komt? Elke dag????’
‘Nee gekkie! We gaan niet aan de chillum, we chillen! Gewoon een kopje koffie met wat lekkers zonder gezeur aan je kop.’
Truus zakt als een baksteen terug op de stoel en de aarde.
‘Zeg dat dan! Dat doe ik de hele dag met Arie, dat is gewoon een bakkie doen.’