Vandaag is het 87 jaar geleden dat mijn moeder geboren werd in Hoogkerk bij Groningen. Ze was het derde kind. Aaltje kwam net even eerder dan verwacht. Pa was die dag opgehaald door een garage om ergens ver weg in Drenthe een auto te repareren die niemand aan de gang kreeg. Pa was vermaard om zijn gouden handen. Moeke was alleen met de twee kleintjes, Gerrit in de boks en Bertus in de wieg en het nieuwe kindje in de buik. En toen begonnen de weeën en kwam het kindje voor Pa terug was. Ze deed het helemaal alleen. Het pasgeboren kindje was kleiner dan klein, zo fijn en zo teer dat het verdronk in de moederborst, de moedermelk was veel te vet. Aaltje spoog alles uit en schreide en schreide…
Na dag en nacht een spugend en huilend kindje aan de borst en twee dreinzende kleintjes, was Moeke uitgeput. Pa was weg en bleef weg. Moeke dacht dat hij het kindje niet levend zou zien. En toen kwam hij, de vader, Pa, trots dat hij de auto aan de praat had gekregen, geschrokken van zijn uitgeputte vrouw, verbaasd dat het kindje er al was.
Hij sprak zijn vrouw moed in, nam het kindje in zijn grote werkhand, het paste er precies in, zo klein was ze. Hij zag het, voelde het en hield van haar. Ze zou leven.
Hij haastte zich naar zijn moeder in Groningen voor raad en dit was wat ze zei: een korstje brood weken in water en dit laten op sabbelen door de pasgeborene. Als ze het vocht binnenhoudt, gaandeweg het water mengen met wat melk en daar het korstje in weken, net zo lang tot ze melk verdraagt.”
Dit lukte. Aaltje overleefde en werd het dapperste kind van het Deliplein.
Vandaag is de eerste keer dat Aaltje Kolman haar verjaardag niet meemaakt xxx
18 reacties
Wat een prachtig en ontroerend verhaal Anne,
gedragen door jouw liefdevolle woorden is zij in onze gedachten…
Altijd leuk om je weer te lezen Anne. Volgende week, als ik in Sète ben en het graf van mijn moeder bezoek, zal ik aan je denken…
Ik plaats ook jouw link op mijn blog, zodat meer mensen van jouw verhalen kunnen genieten
ik heb jou ook toegevoegd Hans, dan kunnen mensen ook genieten van jouw Parijse verhalen, foto’s en recepten
dikke knuffel
Wat een mooi verhaal, meer woorden zijn er denk niet nodig.
Een dag met liefdevolle herinneringen Anne…..
Wat in die tijd allemaal mogelijk was, je houd het niet voor mogelijk, die kinderen en moeders moeten wel sterk zijn geweest. Dat is mij al opgevallen door eerdere verhalen waarin Aaltje voorkwam.
Ach, Anne. Aaltje maakt meer mee dan je denkt. XXX
Ontroerend mooi…
Anne, wat een mooi eerbetoon aan Aaltje. Je moeders cirkel is rond; zij viert haar verjaardag niet meer maar jij gelukkig nog wel.
X
Een lege plek op haar geboortedag, voor het eerst. Maar hoe mooi vul jij dat in met je woorden en breng je jouw moeder liefdevol in herinnering. Een ieder die dit leest denkt aan haar en aan alles wat wij weten van haar, dank zij jou.
Lief mens, deze bijzondere dag is zij dicht bij jou. Koester jezelf in de zonneschijn die ook haar warmte is.
Knuffel voor jou.
Lieve Anne,
Nu krijg je me midden op de dag aan het huilen terwijl je me eerder op de dag liet lachen. (ik ben de hele week van huis en zit midden in je Sophie).
Lieve groeten uit Tiel.
Hanny
Zulke wijze raad hoor je tegenwoordig toch niet meer. Koester deze herinneringen.
Dikke kus!
Een dag vol liefde, warmte en mooie herinneringen! Koester de geboortedag van jouw allerliefste moeder, Anne! Liefs xxx
Zo liefdevol moederskind xxxxxx
Mooi verhaal Anne.
Het verbaast me steeds weer hoeveel middeltjes mensen vroeger kenden om te overleven.
En je weet het toch?
Vrouwtjes zijn sterker dan mannetjes.