Seks – spel 6

Het was donker op het erf, de schuurtjes en kippenhokken waren verlaten, de studenten waren een weekend terug in de tijd, even weer zoon van ouders, de zak met wasgoed mee. Paul liep achter me aan als een koeiendrijver achter een afgedwaald kalf. De weg naar zijn kippenhok kon ik dromen, want daar was de enige douche. Ik duwde de deur open en bleef staan voor zijn kamer.

,,Je maakt er vaart mee.”
In het aanflikkerende neonlicht zag Paul er uit als een verbleekt spook en ik als een wandelend vraagteken.
,,Ik dacht dat jij zo’n meisje was dat romantisch in het maanlicht wou lopen.”
Ik had geen moment aan romantiek gedacht. Ik dacht aan de rij meisjes voor zijn kippenhok en wou nou eindelijk wel eens weten wat er zo leuk in dat kamertje van hem was. Helemaal nu ik in zijn armen geslapen had zonder dat er iets was gebeurd. Met open ogen wilde ik erin.

Paul duwde zijn deur open. Hij zat niet op slot. Er zat niet eens een slot op. Binnen was net zo’n flikkerende TL-buis als in de hal. Het kamertje leek er kaal en klein en koud door. Het was precies zo’n kamertje als dat van mijn broer, een groot bed dat de halve kamer besloeg, rondslingerende kleren en gympen, stripboeken van Asterix en Obelix, lege flesjes bier, een omgevallen prullenbak en overal snoeren en lampjes, een pick-up, een radio en LP’s.
De enige stoel stond achterstevoren tegen een kast en was beladen met boeken en bakvormen.

Ik ging op het bed zitten en Paul deed de schemerlampjes aan, er zaten rode en gele bolletjes in, de TL ging uit, wat de kamer gelijk meer sfeer gaf, maar het bleef een kippenhok.
,,Zal ik wat voorlezen?”
Dat was wel het allerlaatste dat ik verwacht had. Hij pakte een boek onder de bakvormen vandaan, duwde mij verder het bed op, kwam naast me liggen en begon zo droog als een baksteen voor te lezen hoe je meel vermengt met water en kneedt tot soepel deeg.
Van de opgespaarde zenuwen schoot ik in de lach.
,,Ja, da’s lachen hè, dat dat in een boek staat, want je moet het doen, je weet iets pas als je het doet.”

Hij kwam half overeind, smeet het boek op de grond en ging met grootse gebaren zitten voordoen hoe het allemaal moest. Het meel en het water, het roeren en het kneden.
,,Een hoop jongens hebben er geen gevoel voor, alles mislukt onder hun handen, maar de mijne vinden het fijn om te kneden en ze voelen precies wanneer het deeg klaar is en dan moet je het de tijd geven, het moet rusten en rijzen en dan kneed je het nog een keer en kan het de oven in en langzaam heet worden en uitrijzen en bruin bakken en dan komt die heerlijke geur vrij.”
Ik kreeg zinderde zin meteen een brood met hem te bakken. Paul las de zin in mijn ogen.

,,Zullen we dan nu gaan strip pokeren?”
,,???”
Hij haalde een spel kaarten onder zijn bed vandaan en deed het voor.
,,Wie verliest doet iets uit tot een van ons niks meer heeft om uit te doen.”
,,En dan?”
,,Dan leer ik jou kneden.”

wordt vervolgd