Auteur & kunstenaar

Wit op zwart

Het is ook wel eens leuk om niet met woorden bezig te zijn, niet te lezen, niet te schrijven, maar te zinken in het woordloze. Hoe doe je dat?
Heel eenvoudig.
Pak twee vellen papier, een witte en een zwarte en een schaar.
Het witte papier vouw je in vieren of in zessen, zoals je dat in je woordloze tijd deed met vouwblaadjes.
Knip langs de rand en in het midden stukjes weg en vouw je papiertje open. Aaaaah, wat mooi 😉

uitgeknipt vouwblad
uitgeknipt vouwblad

Nu moet je naar de kantoorboekhandel rennen, want je hebt natuurlijk geen gelstiften in huis en je moet een witte hebben!
Goed, die stift is binnen. Leg nu je uitgeknipte witte vouwblad op het zwarte papier en dan komt er een precies werkje: trek met je witte gelstift de vormen na, net zolang tot je alle lijntjes hebt staan, de rand en ook in de openingen!

Tot zover is het een werkje waar je nog enigszins je verstand bij nodig hebt. Mijn verstand was al ver te zoeken, en ik ben dus vergeten hier een foto van te maken… Sorry!

Nu komt het allerleukste, het woordloze genieten en voeden van je hart: KLEUREN!

Dan moet je dus wel kleurpotloden hebben, en anders nog maar een keer op een draf naar diezelfde winkel. Met rood, geel en blauw en een wit kleurpotlood kom je er wel.
Goed, dat heb je ook liggen, en dan gaat het nu echt beginnen! Als een kind zo blij met je kleurtjes op dat zwarte papier. Als je de kleur te vaag vindt, gewoon met wit eroverheen gaan en het licht op! Dankzij de zwarte ondergrond zak je sneller in het woordloze genieten van wat er allemaal tevoorschijn komt.
Hier de mijne:

Anne Vellinga - wit op zwart
Anne Vellinga – wit op zwart

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

22 reacties

  1. Dat maakte ik voor de kleintjes die op bezoek kwamen, echter alleen het witte blad, ik knipte niet wegens het gevaar voor de fijne vingertjes van de kleuters, want zij wilden dat ook proberen, de schaar weg en de stukjes uitscheuren, dat vonden ze prachtig vooral dat wat ze zelf maaien.
    Maar wat ik van jou zag klopt alles, de kleuren doen wonderen, knap werkje.

    1. dat uitscheuren van jou vind ik ook weer een super idee, Edgard! Dan worden de randen rafelig en ziet het er heel anders uit – ga ik proberen!

    1. ik vind het enig als meer mensen lekker kleuren gaan! ik las net ergens dat de hersenen meetbaar veranderen, en wel precies zo als bij zoenen!

  2. Leuk leuk, Anne…heb dit al eens eerder gedaan, in een ver verleden, maar er nooit meer aan gedacht vanwege andere leuke dingen die ik ‘wil-moet-zal doen’ 😉 Dank voor deze blog, nu weet ik meteen weer hoe leuk dit is om te doen!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *