Auteur & kunstenaar

Familie Vellinga

Je hebt meer familie dan je weet en dan bedoel ik niet dat we uiteindelijk allemaal familie zijn, wat ook waar is, ik bedoel nu concreet de Vellinga’s. Een paar dagen geleden kreeg ik tot mijn verrassing een mailtje van een tot dan onbekend familielid. Ze had mijn blog gevonden. Alleen daarom zou je al beginnen aan een blog.
Eenmaal zeker van onze familieband, is zij de zolder opgeklommen en laat zij daar nou een tak van onze stamboom vinden! Wacht, ik zal hem er even bij doen.
(NB: als je klikt op de foto vergroot hij, maar ben je mijn blog kwijt. Druk dan op de pijl links bovenin: ‘vorige pagina’)

stamboom familie Vellinga
stamboom
familie Vellinga

Aan deze tak hangt Jantje Jans Reitenga die ik nooit gekend kan hebben, ze is geboren in 1832, maar haar naam doet een bel rinkelen: tante Jans! Daar zijn er meer van geweest, ook recentere.
Eén daarvan heb ik gezien.

We zijn terug in het begin van de jaren ’60 van de vorige eeuw. De familie Vellinga in Tiel heeft zowaar een auto, een gele Lelijke Eend. Mijn vader heeft net het rijbewijs en wil oefenen voor we met deze Eend naar de Alpen gaan. De Alpen zijn hele hoge bergen die van boven een scherpe punt hebben vol ijs en gletsjers en daar moeten wij met onze Eend overheen. Mijn vader heeft bij voorbaat het klamme zweet in de handen en ik heb nachtmerries van die scherpe ijspunt waarop wij balanceren voor wij met ons gezamenlijk gewicht onze Eend met de neus omlaag krijgen voor de afdaling.

Ter illustratie hoe wij toen waren een paar foto’s die mijn broer toevallig net gedigitaliseerd heeft en die je meteen in een tijdcapsule zetten. Je ziet ons in de Ardennen, waar mijn ouders heen fietsen met ons achterop, de tent, de primus, de slaapzakken en een po voor mij aan het stuur; een klein meisje kon niet zomaar in het prikgras plassen natuurlijk.

bij papa en mama op de rug na een lange wandeling - Ardennen
bij papa en mama op de rug na een lange wandeling – Ardennen
wassen bij de tent - Ardennen
wassen bij de tent – Ardennen
Jan Vellinga met zijn kinderen - Ardennen
Jan Vellinga met zijn kinderen – Ardennen

Goed. Om onze overtocht over de Alpen soepel te laten verlopen, gaan we dus eerst naar Soest waar tante Jans woont.

In de auto krijgen wij instructie.
‘Tante Jans is al heel oud, dus dit is een goede gelegenheid haar te zien voor ze dood is.’
Ongeveer zo nuchter en fenomenologisch zei mijn vader het.
‘Jullie moeten natuurlijk niet laten merken dat we om die reden op bezoek komen, want het is niet leuk voor tante Jans dat ze binnenkort dood gaat.’
Zo ongeveer zei mijn moeder het die zich altijd goed wist in te leven in alles.
Nee, dat zou ik niet doen en nee, dat zou mijn broertje ook niet doen.

Nu was mijn broertje nogal spontaan en rap van tong, zo’n jong waar je als zusje je hart voor vast houdt. Liep hij niet met een bijl door de boomgaard te zwaaien, dan had hij wel lucifers op zak en als er bezoek was, flapte hij er alles uit en was ik altijd bang dat hij per ongeluk ons geheim zou verraden: dat wij communist waren. Dan zou papa ontslagen worden, hadden wij geen geld en gingen dood.
Nu dreigde er ook een slip of the tongue. Mijn gedachten gingen als een speer wat mijn broertje zou kunnen zeggen en zeker niet zou moeten zeggen om tante Jans niet ter plekke van schrik dood te laten vallen.

‘Marco, je moet dus niet zeggen wat fijn dat u zo oud bent.’
Nee, dat zou mijn broertje niet zeggen.
‘Marco, je moet natuurlijk ook niet zeggen wat fijn dat u nog leeft’.
Mijn vader zette de auto stil, zo verschrikkelijk moest hij lachen.
Van het bezoek herinner ik me alleen dat mijn broertje geen onvertogen woord zei en dat tante Jans een stuk levender was dan voorzien.

opa en oma Vellinga met ons op vakantie 'langgeleden' - zou in Zwitserland kunnen zijn
opa en oma Vellinga met ons op vakantie ‘langgeleden’               zou in Zwitserland kunnen zijn

 

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

27 reacties

  1. op de een of andere manier triggerde je wat in me door dat woord: fenomenologisch. Weg was je hele verhaallijn. Ik zag gelijk allemaal plaatjes voor me van ook een artiest wiens werk mij aanspreekt, vooral de Phenomena werken, grappig, ze waren naar de achtergrond verdwenen. Hoe leuk is het dat jouw schrijfsels mensen zo raakt op zoveel verschillende manieren, heerlijk

  2. Hallo Anne

    Mooi verhaal geweldig leuk.
    Ook wij gingen op vacatie een dagje Monchauw Duitsland we kregen een hoedje van vilt.
    later gingen we naar Spanje met de Mercedus en zelf gemaakte aanhanger de straat liep uit om ons uit te zwaaien een maand weg .Kan er wel een boek over schrijven ,over mn vader die erg ondernemend was.Met 7 kinderen .groetjes marga.

  3. Wat een heerlijk verhaal en wat een heerlijk inkijkje in de familie dialoog. Jij moet veel je hart vastgehouden hebben wat je broertje betreft en ook plaatsvervangende schaamte als grote zus. Maar wat een ouders heb jij gehad. Fantastisch.

    1. het rare is dat ik me nog nooit geschaamd heb voor mijn broertje, nu je het zo zegt, scan ik even mijn hele verleden – ik was eerder altijd trots op hem, en bezorgd, dat wel, dat hij ons in de problemen zou brengen met zijn bijl, zijn lucifers, zijn geklooi met elektriciteit en zijn uitspraken… en onze ouders waren echt bijzonder, dat realiseerde ik me als kind al en gaat nooit meer weg…

  4. Anne, wat weer een bijzonder mooi verhaal. Een inkijkje in je familie…de warmte spettert van de foto’s

    Hopelijk lukt het mijn reactie te posten. Heb de laptop nog even opgestart, via de iPad lukte het na vele pogingen,niet….

    1. mijn website schijnt te groot te zijn geworden voor I-pads – er komt een nieuwe website aan, maar voor dit gigageval is overgezet moet er nog wel wat water door de Rijn…. 😉

  5. Het was wel leuk geweest
    wanneer hij zoiets gezegd zou hebben.

    Wat een geluk….een waterman als broer.
    (als ik het goed onthouden heb)

    Die van mij is van 14 januari….zo pijnlijk zwijgzaam…..

    1. wie weet hoe adres tante Jans gereageerd had!
      mijn broer is geen waterman, ik zal hem niet helemaal bloot leggen hier, maar ik kan wel verklappen dat hij veel lucht en water heeft 🙂
      en praat me niet van dat pijnlijke zwijgzame….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *