Ik heb iets met tafels, of ze nou groot zijn of klein, ze hebben iets dat mijn fantasie op gang brengt. Het fijne is dat je vanzelf begint te dromen en dat je handen net zo vanzelf aan de gang gaan en je ogen zien het groeien. Nu moeten die tafels wel ‘iets’ hebben, of liever juist niet. Tafels met marmeren engelen als poot doen me niets, geef mij maar wankele driepoottafeltjes met afbladderende verf en kapotte hoeken, daarvan slaat mijn fantasie op hol en gaan mijn handen jeuken. Het schuren alleen al is zó leuk! Je ziet het tafeltje terugkeren naar haar oorsprong en ik houd van alles wat oorspronkelijk is.
Toch laat ik het niet bij zo’n geschuurd tafeltje, dat zou alleen maar onder de vetvlekken komen en die heb ik er nou net afgeschuurd. Ik zet mijn tafeltje in de witte bijenwas of in de witte Auro olie, wat verrukkelijk geurt, of ik zet het in de krijtverf.
Krijtverf is heel handig, je hoeft niet te schuren, het kan er gelijk op, en als de kleur je verveelt, ga je er met een andere kleur krijtverf overheen. Ik schuur meestal wel, want onder het schuren borrelen de ideetjes op. Soms word ik helemaal wild en beplak mijn tafeltje met papier, met stof of met scherven en daarna ga ik er ook nog met acrylverf doorheen.
Het beschilderen met acrylverf is ook een feestje. Dan schuur ik eerst, vervolgens gesso erop en dan kleur. Hier zie je me bezig met een log tafeltje dat onverwacht sierlijk is geworden, maar die foto kan ik natuurlijk nergens vinden. Hier een foto dat ik net begonnen ben met kleur.
Wat helemaal leuk is, zijn tafeltjes met vier verschillende kanten, die kunnen alle vier anders beschilderd worden, zoals krantentafeltjes.
De pret is dan nog lang niet over, want vervolgens krijgt zo’n tafeltje een plek in de tuin of in huis en daar kan iets leuks op het tafeltje: een vogelvoederbak of een windlicht als het buiten is, en die spulletjes moet ik dan lekker eerst weer opsnorren in de kringloopwinkel en schuren en verven en beplakken… en als het binnen is, heb ik heel veel wat er allemaal op kan staan.
Dit rode tafeltje bijvoorbeeld heb ik in Duitsland gemaakt.
Daar zijn we altijd met de kerst, en wat is nou leuker dan zo’n tafeltje opsieren met alles wat je al eerder beplakt en beschilderd hebt?
Dat zijn de kleine tafeltjes. Die worden bij mij vaak vrolijk en druk.
Grote tafels vind ik zo mogelijk nog leuker, dat komt de volgende keer.
Hier de link naar de grote tafels: https://annevellinga.nl/2015/12/07/tafels-groot-2/
13 reacties
er zit een ritme in je tafels, heerlijke overtonen die blijven klinken en verbinden, zalige bassen die krassen, alles in haar eigen balans
wat zeg je dat verschrikkelijk leuk Joke, heel muzikaal!
Wat een heerlijke vrolijke boel!
dat is nou precies wat ik ervan word als ik zo lekker bezig ben en alles vergeet, Ria! Gezellig dat je hier was!
Anne, ik lees je blog en nog eens en nog eens….ik had het zelf kunnen schrijven, ben ook gek op tafeltjes, ook krukjes, hoog, laag, rond, vierkant, iets geks eraan, met smeedijzeren pootjes en nog meer…kan er niet aan voorbij lopen als ik er ergens een zie staan…en weet je wat? Vandaag heb ik ook nog iets aan een tafeltje gedaan, het staat op mijn tijdlijn van Facebook en ik heb een kastje gekrijt (foto komt nog) en ja, ook ik ben gek op kringloop…
ik heb je tafeltje gezien op Facebook! Rood ook nog 🙂 en met bloemen – leuk Ellie!
De kleur is op de foto wat feller dan ‘in het echt’, het is rood-bruin, Primer Red van Annie Sloan en de roos de kleur Florence
Word er ook vrolijk van en denk nergens anders aan….enkel ben ik bezig en geniet.
ha, daar ben je nog een keer, gezellig!
Deze dansen vast ‘s nachts
met swingende pootjes 🙂
hahaha Annette! soms hoor ik wel getiktakklipklap als ik bijna slaap in mijn warme bedje!
Wat mooi al die creativiteit. Ik heb iets met stoelen en heb het plan om een houten keukenstoel te beschilderen. Door je blog heb ik verschillende tips gekregen, bedankt.
Bij jou leesw ik vaak over krijtverf, ik heb geen idee maar meer nog, vind ik dat bij een bouwmarkt of een hobbywinkel. De eerste soort daar kan ik over struikelen, hobby? Moet ik waarschijnlijk naar Utrecjt. Dat kan een probleem zijn maar vooral, wat is het?
Je tafels zijn werkelijk een troost voor het oog.