Auteur & kunstenaar

Schrijfhuisje ~ slopen (1)

voor

Je denkt dat je er bent met een pittoresk huisje. Je zet je werktafel erin, je stoel en je laptop en je begint. Eenmaal in de schrijfmodus zie ik zinderende zon dwars door grauwe wolken en krijg het gloeiend heet in ijskoude winternachten. Ik popel om te beginnen en wil mijn schrijftafel naar binnen slepen. Dan reken ik buiten Kees.

‘Ik wil niet dat jij daar ziek wordt of dat het dak instort. Alle leidingen zijn kapot, water, gas en riolering en het elektra deugt ook niet. Het krioelt er van de pissebedden, wespen en mieren. We moeten het eerst opknappen en dat moet binnen ons budget.’

Ik zie mijn droom al op de lange baan, maar gelukkig zie ik een uitweg.
‘Gas, water en riolering hoeven niet vernieuwd. Ik heb geen keuken, douche of toilet nodig. Ik neem drinken mee en laat mezelf uit als het nodig is.’

Kees woelt met beide handen door zijn wilde haren, wat betekent dat hij nadenkt.
Dat duurt mij te lang.
‘Laten we eerst alle zooi eruit halen, dan krijgen we vanzelf een idee.’
Kees grijnst: ‘Dan weten we in elk geval wat er overblijft, of er wel iets overblijft…’
Hij zet de werkpet op, mondkapje en handschoenen en is al aan de gang, terwijl ik zijn onheilspellende zin nog aan het verteren ben.

Kees sloopt en komt wat tegen...
weg met het plafond
een mierennest achter de plastic schrootjes van weleer
weg met de mieren
weg met het wespennest
weg met webben en wespen

De bizarre balkenconstructie moet blijven, anders moet het dak eraf.

de gaskachel moet eruit
weg met de gaskachel
de muren zijn eruit
weg met de muren
weg met het puin
weg met het puin
de keuken uit 1960 moet eruit, ondanks het granieten aanrechtblokje
weg met de keuken

 

waar laat ik dat loodzware aanrechtblad
weg met het aanrechtblad  (hoewel… daar kan ik wel iets leuks mee…)

 

hoe krijg ik dit ooit mooi, en die palen moeten ook nog weg
weg met het kozijn van de oude slaapkamerdeur

Het slopen is gedaan.

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

32 reacties

  1. Wat een mooi stukje Anne en wat heerlijk dat al deze afgrijselijke blokkades de weg banen naar jouw schrijfhuis; jouw veilige haven waar al die mooie en sterke verhalen zich een weg naar buiten kunnen banen.

  2. Ziet er goed uit, Anne. Het grote werk kan beginnen.
    Het werkplekje wordt alleen maar beter en mooier van.
    Succes met her-bouwen.
    Lieve groet Norbert

  3. Anne ben helemaal verliefd op jouw schrijfhuis in wording. Fijn dat jij zo ‘n dootastende Kees hebt. Jouw plekje moet veilig en knus zijn zonder kriebelende beestjes. Een veilige haven waar mooie verhalen tot bloei komen.
    xxxxxx

    1. Ja, wat een schattig huisje hè Dimph. In de jaren 60 werd het verhuurd aan vakantiegasten. Het is illegaal, maar heeft dankzij de halve eeuw bestaansrecht, aldus de gemeente en blijven staan als we het niet afbreken, maar verbouwen. En dat is precies wat wij willen!

  4. Wat een romantisch plekje en aan ruimte geen gebrek mag toch hopen dat hier en daar nog een toffe spin z’n web mag weven?Dag lieve Anne veel succes big hug

    1. Tuurlijk Jolande! En het bijzondere is, dat we binnen geen spinnen zijn tegengekomen, dat de webben tussen dak en plafond ofwel 50 jaar oud waren of dat de spinnen zo slim zijn dat ze bijtijds naar buiten zijn gegaan. Overigens hebben we de mieren niet gedood, maar de gelegenheid gegeven elders hun nest te bouwen: we hebben ze opgezogen en de stofzak elders leeg geklopt! Hoe gek kun je zijn…

  5. Lieve Anne,wat geweldig die verbouwing van je schrijversplek,wordt vast geweldig, ja samen kan je bergen verzetten met Kees,veel liefs van ons

    1. Nelleke! Wat bijzonder dat jij vanuit de camper ergens in Europa mij leest en ook nog antwoordt! Echt een grote verrassing, dankjewel en ik kan niet wachten dat je weer terug bent XXX

  6. Dat was een verrassende ontmoeting! Heb over je huisje gelezen. Kan heel mooi worden. Fijn, dat Kees er is . Ik ga vanavond aan je boek beginnen. Ben benieuwd naar Terra Incognita.

  7. Dat heb ik 3maal in mijn leven gedaan,hoewel niet zo drastig alsjij.
    Alle kamers een nieuwe bestemming geven, de living verbouwen mooi en modern maken muren slopen en overbodige deuren verwijderen. later in het restaurant was er nog meer werk, ijzeren balken steken om de bovenverdieping te steunen en daarbovenop een feestzaal maken van een vroeger winkelmagazijn.

    laat ons zeggen dat ik geen enkele schoolvakantie, vakantie heb gehad.
    het heeft mij later zwaar opgebroke en geen dokter die het kon jerstellen.

    1. ik vind het erg leuk steeds iets meer van jou te ontdekken Edgard; jouw verbouwing was ook echt niet mis, alleen al die ijzeren balken, loodzwaar! nou ben ik natuurlijk weer benieuwd naar die feestzaal en trouwens ok naar al die moderniseringen; ik houd erg van verbouwen en de verandering die dan ontstaat – vind ik veel interessanter dan nieuwbouw. en dat het zwaar kan opbreken, weet ik – bij de vorige verbouwing liep ik tegelijkertijd twee tennisarmen op (van het schilderen) en twee golfarmen (van het vegen). nu doe ik het met wat meer beleid, meer rust. ik heb het geluk dat ik er niet aan bezweken ben – jammer dat het jou zo zwaar is opgebroken – maar ja, een restaurant runnen hoort volgens mij op zich al tot een van de zwaarste beroepen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *