Auteur & kunstenaar

(Op)Voeding – Renske en Rafel (2)

Renske en Rafel

Dat koken onderaan mijn lijstje stond, komt omdat ik zo graag scharrel en schilder. Het allerleukst vind ik het maken van collages met papier, schelpen, veren, kralen, knopen. Zeg maar, het spelen met vorm en kleur. Maar ja, nu heb ik kippen. Tot mijn verrassing zijn die ook gek op scharrelen. Zodra ik het huis uit kom, scharrelen ze om me heen, veel leuker dan zandbadderen in de zanderige ren!

zandbaden
zandbaden

Met al dat gescharrel zijn ze al snel van de onderste plaats op mijn lijstje naar boven geschoven. Aanvankelijk kon ik ze niet uit elkaar houden, zoals alles waar je niet mee verbonden bent één pot nat is. Nu weet ik hun naam en herken zelfs hun eieren. Je ziet het als je het doorhebt en je hebt het door als je het aandacht geeft.

Rernske
Renske

 

Dit is Renske.
Zoals ze heet, zo is ze.
Renske rent.
Ze rent zo hard als een kip kan rennen.
Sneller dan haar zus.
Dat zal ook moeten, want haar zus is bijzonder opmerkzaam als het op lekkere hapjes aankomt en er als de kippen bij.
Ten overvloede heeft Renske nog twee uiterlijke kenmerken:
Haar staart is gesloten
Haar kam hangt naar rechts.

 

 

Rafel
Rafel

Dit is Rafel.
Haar staart is rafelig.
Haar kam hangt naar links
maarrr
haar kam wordt almaar roder en komt overeind nu zij vrij is en scharrelt en heel lekker eet!

 

 

 

 

 

 

 

Hoe groot de vrijheid ook is, Rafel en Renske zijn altijd dicht bij elkaar in de buurt.

Renske en Rafel zoek de verschillen
Renske en Rafel
zoek de verschillen

Met de eieren is het als met de kippen zelf: een glad ei en een rafelig ei. Zelfs op de foto zie je welke twee van Rafel zijn en welke van Renske. Voelen is nog gemakkelijker, maar daarvoor moet je hier komen.

zoek de verschillen
zoek de verschillen

 

wordt vervolgd

 

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

28 reacties

  1. Wat mooi Anne, het verhaal van de kipjes! Ik ben ook geen *kok*, toch kook ik dagelijks verse spullen en zo min mogelijk uit pakjes. Eigenlijk nooit. Mijn kleindochter vroeg laatst wanneer ze weer ‘s bij ons kon eten! *Want je kookt zo lekker!* Bij de jongelui is het vaak pasta en rijst (ook lekker). Ik krijg opeens vreselijk zin on pannekoeken te bakken…Morgen maar want de stoofpeertjes (die eten wij als groente, echt Westfries!) kleuren al mooi rood! Ja ja, die tussen N kan me geen biet schelen;-)

    1. O Miep, maak jij die zelf? Stoofpeertjes? Dat moet je me eens leren, want Kees is er dol op!
      Italiaans eten vind ik ook wel leuk om te maken, makkelijk en snel en vers! En die biet die het je niet kan schelen is hier geheel van toepassing!

  2. ‘Je hebt het door als je er aandacht aangeeft ‘ en zo is het.
    Volgens mij hou jij net zoveel van de fam R en R Tokkie als ik van mijn meneer jansen.
    Maar Anne waarom leggen ze witte eieren omdat ze witte kippen zijn of…..?
    🙂 🙂

    1. Goede vraag Dimph! ‘Vroeger’ koos ik altijd voor bruine eieren in de veronderstelling dat deze kippen beter gegeten hadden, witte eieren leek mij zoiets als witbrood. Mijn neef kwam hier en die weet echt heel veel van biologie want die is bioloog en die loste het raadsel op: de kleur van de eieren is dezelfde als de kleur van de oren!!! Ik zag natuurlijk geen oor, maar jawel, er zitten twee gaatjes in het hoofd en daaromheen zit iets dat er hard uitziet en dat is wit bij mijn kippen, vandaar die witte eieren. Grappig hè!

  3. Weer een heerlijk verhaal over de kippies!
    Een kennis van mij heeft een krielkip. Komt ook in huis, als je kippie roept is zij er als de kippen bij. Helaas wil ze maar niet echt zindelijk worden, maar meestal gaat het goed. ‘s Avonds als het bedtijd is laat kippie zich gedwee in haar nachthok opsluiten. Ze legt allang niet meer, is inmiddels hoogbejaard. Iets van 14 jaar (zal nog even navragen of dit juist is), klinkt nu wel héél erg oud.
    Ik hoop dat Renske en Rafel bij jou ook mooi oud mogen worden ….

    1. Een huiskipje! Nog even en ze komen hier ook in huis, want ze hebben inmiddels ontdekt waar de lekker hapjes vandaan komen 🙂 Mijn kippen poepen pal nadat ze iets gegeten hebben en als ze op stok zitten te slapen – misschien kan je kennis ook eens kijken wanneer het eruit komt en het dan voorkomen!
      Ik heb geen idee hoe oud Rafel en renske zijn, volgens de buurtjes waren ze al oud toen ik ze kreeg. We gaan het meemaken…. Dank voor je leuke verhaal en je lieve wens, Corry.

      1. Dank aan jou met je mooie verhalen. Het maakt altijd weer iets los en dan kan ik het niet laten …
        Tussen twee haakjes, FB vertelde me dat we vandaag twee jaar facebookies zijn. Dat soort dingen deel ik niet, maar toch wel grappig om te vernemen, mijn gevoel zegt of ik je al jaren ken.

        Kippie is 11 jaar.

  4. Dus dit was je vanmorgen aan het schrijven. Prachtig.
    En wat een mooie dag. Fietsen door Montferland is vrijheid. Misschien nog meer als we samen fietsen. Liefs.

    1. Ha Irene! Wat heerlijk dat jij zo lekker door de heuvels hebt gefietst! Die mijd ik, want met die storm heb ik al moeite genoeg zonder e-bike… Ik was vanochtend idd verwoed aan het schrijven, maar niet aan dit stuk, dat heb ik terug van de bibliotheek geschreven 🙂 Wat ik vanochtend dan schreef…..???? Jaaaa…… dat is nog even geheim 🙂

  5. Wat een gelukkige kipjes, de rafelige en de geslotene. Ben achter met het lezen van jou, dat ga ik gauw inhalen. Zoals nog veel meer dingen moeten worden ingehaald. Pffft, eerst de rug recht en dan de rest.
    Heb het goed op je nieuwe plek. Dag lief mens.

  6. Heerlijk verhaal weer. Ik vroeg me wel af waarom je naar die kippetjes met haar verwijst. Tot ik erachter kwam dat die eileggende beestjes vrouwelijk zijn. Ik moet nog veel leren.

  7. Een echt rode kam is een goed teken, een gezonde kip!! kiplekker. Wat anders dan lekkere kip, dat is niet lekker voor de kip. Ik ga even zoeken naar de vorige blog i.v.m de Michaelshof… Wat een grap. Ik hoorde het gister van Michael. Liefs en tot, wie weet…..

  8. Beste ANNE, ben weer aan de beterhand, mijn diabetes is weer op pijl.
    Ben vorige week als finale, met mijn onderrug op de rand van het bad gevallen, toen kon ik nog alleen liggen of slapen, met elk paar uur wakker worden, met de pijnlijke bevestiging dat het echt gebeurd was.
    Nu wordt het beter de pin laat zich verjagen ze roept alleen als mijn bewegingen te bruusk of in de verkeerde richting gaan.

    Genoeg nu over rampen, schrijf mij nog niet af, de zon schijnt aan de einder.
    MVG van Edgard (ela)

    1. Beste Edgard (Ela), je laat me toch wel even schrikken met die val van je ~ echt gebeurd, ja, dat voel je en doet verschrikkelijk pijn; je basisconditie is gelukkig behoorlijk in orde dat je nu toch al weer aan de beterende hand bent. Doe voorzichtig! Dan probeer ik dat ook 🙂
      Fijn dat je de tijd genomen hebt me te lezen en uitvoerig te schrijven, dankjewel – en: blijf dichten! Lieve groet van Anne

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *