Waar kom je oude adel nog tegen? Ga winkelen met mijn man. Dat lukt niet meteen. Punt 1 heeft hij altijd iets beters te doen. Punt 2 heeft hij nooit iets nodig. Punt 3 krijg je hem in zijn vrije tijd de werkbroek niet uit. Die broek staat de hele week stijf van de lijm en de verf en de modder klaar om in te stappen. Wee de vrouw die zijn werkbroek wast. Dan is hij zijn model kwijt en alle inhoud die er in schuilgaat, van spijker tot boorkoppen, sleutels, plakband, oogjes en moertjes, LED lampjes en batterijen. De Super is de enige winkel waar ik hem nog wel eens krijg. Terwijl ik in de boerenkool en de aardappels graai, kijkt hij verlekkerd naar de kippenbouten. Dit valt een rafelig oud vrouwtje op.
‘Meneer, kunt u voor mij een kippenboutje pakken van de bovenste plank?’
Kees ziet een halve meter onder zich een verschrompeld wijffie staan. Haar lukt waar ik naar fluit. Hij smelt bij de aanblik van zoiets fragiels en verweerds aan zijn voeten. Hulpvaardig en galant als hij onder zijn aangekoekte schillen is, pakt hij zo’n lekker kippenboutje waar hij zelf zin in heeft. In één oogopslag ziet hij de gepeperde prijs van het boutje en de bittere armoede van het vrouwtje. Hij formuleert het tactisch.
‘Wilt u niet liever een schoongemaakt filetje van de onderste plank?’
Hij doelt op de voordelige euroshoppers.
‘Nee! Die krengen smaken nergens naar!’
Ze rukt hem de kippenbout uit handen.
Als Kees even later, alweer verlekkerd, voor de wijnkast staat en de bovenste plank boven zijn begroting gaat, staat zij alweer naast hem.
‘Meneer, wilt u voor mij een fles champagne pakken?’
Kees stelt zijn gedachten bij. Dit moet zo’n stille rijke dame zijn, Oude Adel die vermomd als bedelaar de gewone wereld doorkruist. Hij reikt haar het kostbare flesje aan.
Als hij in de volgende gang tussen de koekjes, lekker en toch voordelig, zoekt, staat Oude Adel alweer achter hem.
‘Meneer, wilt u voor mij die grote doos Belgische bonbons pakken?’
Oude Adel heeft smaak.
Bij het melkvak zijn het de roomboter en de mozzarella van echte buffelmelk. Ook bij het dierenvak is het de haute cuisine voor haar kat, ongetwijfeld een Heilige Birmaan, een Pers of een Abessijn. Oude Adel leidt Man door de upper class van de Super. Hij gaat er onwillekeurig statig van lopen in zijn sleetse werkmannenbroek, kon zelf wel doorgaan voor Oude Adel. En passant laat hij zich verleiden ook een duurder flesje wijn in eigen kar te stoppen, terwijl hij net in zijn alcoholvrije periode zit.
Bij de kassa kijkt hij ontnuchterd naar zijn vrouw met haar boerenkool, haar aardappelen en worst. Terwijl we onze waar op de loopband leggen, horen wij achter ons gekrakeel. Vier stevige Superjongens staan rondom het fragiele mensje. De jongste bediende tilt een zware boodschappentas van de grond.
‘Doe uw tas eens open!’
Ze weigert.
Hij opent de tas.
‘Zo! Champagne, kippenbout, bonbons, mozzarella, roomboter en Whiskas? Dat komt niet vanzelf in uw tas. Ik moet u in hechtenis nemen!’
Jongste bediende groeit boven zichzelf uit. Het oude mensje krimpt.
‘Laat los!’
Ze krijst als een angstig dier. Verheug je je op je laatste avondmaal, word je ingerekend als winkeldief.
Kees maakt zich uit de voeten, rent naar de uitgang, mij achter zich aan. Voor de deur stopt een politiebusje. Twee politiemannen in streng dienstuniform spurten de draaideur door, handboeien in de aanslag. Kees duwt mij door de andere kant van dezelfde deur naar buiten.
‘Ik vond het al zo raar dat haar mandje niet vol raakte.’
meer over mijn man en zijn bijzondere natuur en aanpak vind je hier:
https://annevellinga.nl/2016/03/03/lampje/
https://annevellinga.nl/2014/09/07/het-groene-boekje/?
34 reacties
Leuk stukje met dat winkelen . Soms wordt dat aangeduid met “”proletarisch shoppen””
Niets is gratis, en zelfs dat niet…Zolang de regels van de wet er zijn en je niet wordt aangesproken op het ontduiken daarvan, is het allemaal geoorloofd… Tot volgend keer
aah, leuk jou hier te zien G…. en wellicht weer eens als gastschrijver ook!
Naar de Plus gaat Kees ook niet meer Anne!
nee! hij heeft er de buik nu wel van vol, Peter
Hahaha die Kees. Heeft zich geweldig in laten pakken 😀
Ik lig hier in een deuk!
mooi zo! en wat een leuke foto van jou, Marjolein! thx!
Dank je wel Anne!
Ik was even in de pronk 😉
echt wel!
Ik word ook wel eens verzocht iets uit de hoogte voor iemand te pakken. Ik pas voortaan. Heerlijk verhaal. Erg klantvriendelijk zijn die hoogtes trouwens niet. Ruimte is geld zal het motto zijn.
Leuke reactie, mooi Mies!
V E R A D E L I J K : H O U M E OP D E H O O G T E !
wat is-ie weer GOED! dankjewel Joshua
Heerlijk!!!
dankjewel Corry X
Geweldig beschreven. Met deze oude Adel wordt zelfs de gang naar de supermarkt een avontuur.
wat een heerlijke reactie, dankjewel Anne!
Ik ben geen oude adel maar wel een klein wijffie dat nooit een leuke vent als Kees tegenkomt bij de supermarkt. En van arre moede zelf de kast inklimt om iets uit de aanbieding van de bovenste plank te pakken.
Leuk stuk Anne bizar ook zo’n gebeurtenis
wat goed dat jij ziet hoe leuk Kees is en dat je bij gebrek aan zo’n vent zelf de kast inklimt! ja, wat een bizarre gebeurtenis hè, die moest ik vertellen natuurlijk.
Ik zie het voor me, zo’n gewiekst ‘hulpeloos’ oud vrouwtje en Kees…hij wordt ingepakt…en ik….ik kom niet meer bij, een geweldig verhaal, Anne ??
goeie opmerking van dat inpakken! dankjewel Ellie
Misschien kan je toch beter met Kees nieuwe broeken gaan kopen. Mijn man zei laatst: ‘ ‘jasses ik moet nieuwe broeken…. ’ terwijl ik dacht heerlijk nieuwe broeken kopen…
wel geinig dat hij dan begint met jas…… afijn, naast deze werkbroek die als kunstwerk zou kunnen fungeren op een pied-de-stal in een mannenwinkel, ‘moet’ Kees toevallig ook een nieuwe spijkerbroek, wat hij uitstelt, en als ik hem dan eindelijk zo ver heb dat we in een winkels staan en hij past er 1, koopt hij er gelijk minimaal 3 dezelfde voor de komende jaren…
Arme Kees, die beschuldigd had kunnen worden met de woorden “heeft die meneer allemaal in de tas gedaan”…
Het is bepaald een met smaak opgediend verhaal en bijna met Kees in de hoofdrol.
o Athy! dat is echt weer die wijze blik van jou, had ik helemaal nog niet aan gedacht… is ons/hem gelukkig bespaard gebleven ~ warme groet!
Zo maak je nog wat mee, ach het arme vrouwtje (of niet)?
Gr Jan(Wilde een Tuin)
dat is nog eens een doordenkertje Jan (wilde een tuin), dankjewel!
Niets is wat het lijkt 😉
Dat is een mooie binnenkomen Iem, leuk dat je mijn site gevonden hebt en gelijk zo’n originele reactie, waarvoor dank
Wat een prachtig verhaal weer Anne. Vooral de draaideur uitgaan op die manier is typisch Kees denk ik.
klopt andere Kees! altijd leuk jouw reacties X
Prachtig, het oude vrouwtje zal genoten hebben dat ze Kees zo kon dirigeren en van de heerlijke dingen die tijdelijk in haar bezit waren!
wat een lieve reactie Marjan, en ja, dat denk ik ook, heerlijk toch zo’n galante jongeman!
Ik begrijp je man! ?
dat verbaast mij niets Arie