Op weg naar het Fichtelgebergte – Ya hai Ye

Voor we naar het Fichtelgebergte gaan, zoemen we in op Ya hai ye, donderdagochtend 19 december. Alles is zoals het is voor vertrek. Met één verschil. Of eigenlijk twee.
Kees moet deze donderdagochtend nog een les geven. Deze wordt afgezegd.
Kees moet in de middag naar een vergadering. Deze wordt eveneens afgezegd.
Kees gaat niet bij de pakken neerzitten maar bij zijn computer. Nu kan dat nog. In tegenstelling tot het Fichtelgebergte is hier internet waar alles te vinden is wat hij zoekt.

Ik pak in en voorzie hierbij alle calamiteiten tijdens mijn afwezigheid. Daarmee zou een dummy gevuld kunnen worden. Er kan namelijk veel mis gaan. En voorkomen worden. Dan moet je wel op stel en sprong nog even bij de dierenarts vlooienspray halen van veiligste en doeltreffendste en dus duurste soort voor geval er middenin de winternacht een vlooienplaag uitbreekt op poezen die nooit vlooien hadden, hebben, mogen hebben. Zal je altijd zien dat vlooien vlooien als je er even niet bent.

Net als ik alle calamiteiten heb uitgeband, bonkt Kees de trap af met de stralende lach van de gelukkige winnaar van de Lotto.
‘Ik was precies op tijd met mijn bod en nou heb ik in Rijssen een overnachting gewonnen bij een Fletcherhotel! Heb jij alles gepakt? Dan zijn we maar vast weg en is het morgen een stuk rustiger om in het Fichtelgebergte te komen en dan kunnen we gelijk de zeefdruk ophalen die Elsbeth Cochius bij Heldenkleuren gemaakt heeft.’
Mijn liedje ben ik glad vergeten in de hectiek van het achterlaten van huis en hof en haard.

Kees heeft alles op een rijtje. Rijweg, rit, route. En passant ziet hij zijn zus, onze trouwe ‘oppas’ ook nog staan, waarbij hem acuut alle calamiteiten te binnen schieten met stekkers en snoeren die in zijn verlangen naar vertrek in 1 minuut uitgelegd moeten worden aan zus, die nog met één been in Amsterdam zit.

Kortom. Tot grote opluchting van schoonzus, moeder, assistent van moeder, Duitse gasten, Franse gasten en buren stappen Heethoofd en Zenuwpees de volgeladen wagen in, starten, zwaaien, toeteren en weg zijn ze.

Na drie minuten heeft Kees het helemaal naar zijn zin, om precies te zijn het moment dat hij de snelweg op scheurt.
‘Zie je?’
Ik zie het niet.
‘Geen enkele file! Dat is het mooie van ‘s middags vertrekken. Lekker op ons gemak die zeefdruk ophalen, kan die morgen mooi in ons huisje hangen en na Elsbeth naar het vier sterren hotel met eerst een koffie met een Beerenburger voor mij en een Baileys voor jou en dan een vier sterren diner met uitzicht op het bos, een goed bed, tv op de kamer, morgenvroeg in alle rust een uitgebreid ontbijt en dat allemaal voor een prikkie dankzij mijn perfecte timing op het leukste nippertje. Dan zijn die lui van zo’n hotel blij dat ze tenminste een gast hebben en dat zijn wij. Joehaai!’
‘Ya hai Ye!’

http://www.gehrelsonline.nl/a-61/Ya-hai-Ye-liedbundel-vol-helden
https://annevellinga.nl/2012/11/29/ya-hai-ye/