Arie is er nooit als ik bij mijn vriendin ben. Je zou bijna denken dat ze geen man heeft, maar aan haar huis en tuin en atelier en rekwisieten te zien heeft ze hem in de houdgreep. Dat wil zeggen, hij is altijd ergens waar je hem wel hoort, maar niet ziet, hoog op het dak, ver in de sloot, opgeborgen in de loods of in de schuur. Om haar Arie hangen geluiden die werelden van avontuur oproepen. Plonzen, kletteren, rammelen, snerpen, bonken, ratelen, grommen, zoemen, het kan niet op en uit de schuur komen geluiden die er werkelijk toe doen. IJselijk gesnerp en diep gebrom. Arie is zo’n man die spannende dingen doet, maar je hebt hem op het eerste gehoor liever in de schuur dan in de slaapkamer.
Staat hij ineens voor mijn deur. Alleen weet ik niet dat hij het is, deze mysterieuze verschijning met een aanhangwagen vol brandhout. Hij staat er geluidloos bij. Stapt mijn vriendin ineens uit de auto.
‘Ha Anne! We komen even brandhout brengen dan zijn wij ervan af en jullie konden dat toch goed gebruiken?’
Mijn vriendin weet altijd alles van mijn hoed en mijn rand. Ik weet niet eens wie haar Arie is. IJzer moet je smeden als het heet is.
‘Kom erin! Gezellig even wat drinken!’
Vriendin volgt lachend, Arie zwijgend.
Eenmaal aan de drank, grijp ik mijn kans.
‘Heb je de laatste tijd nog wat leuks gedaan in de schuur, Arie?’
‘Niet echt.’
Iemand die altijd in de schuur zit, vindt dat heel gewoon en gewoon is niet echt leuk.
‘Wat is het leukste dat je van de week gedaan hebt?’
‘Niks.’
Ik met mijn leuk.
‘Heb je nog wat spannends gedaan?’
‘Niet echt.’
Hoe krijg ik Arie uit de boom.
‘Niet in een boom geklommen of zo?’
‘Jawel.’
Dat is toch niet te geloven!
‘Wat deed je in die boom?’
‘Een kist ophangen.’
Is dit humor uit de schuur? Arie kijkt of het heel normaal is kisten in bomen te hangen. Niet spannend, niet leuk.
‘Waarom deed je dat?’
Zijn mond begint te krullen en zijn ogen beginnen te fonkelen. Ik snap wat mijn vriendin in hem ziet.
‘Voor een uilennest.’
Mijn vriendin ontwaakt uit haar roes, op warme thee kun je behoorlijk wegsoezen.
‘Oooh, is die kist daarvoor. Ik dacht al, wat doet Arie nou in die boom met een kist?’
Wat meteen duidelijk maakt dat Arie zoveel en zo vaak ondoorzichtige dingen doet, dat je als vrouw beter je mond kunt houden. Niks zo irriterend in een productief mannenproces als een jengelende vrouw met haar ‘wat doe je in de sloot Arie? En op het dak? En in de loods? Wat is dat voor gesnerp, gebonk, geronk, gedonder?’
Een lachkriebel slaat toe, eerst bij mij en dan bij mijn vriendin. Aries fonkelende blik krijgt iets wat mijn vaders blik kreeg als hij ook eens wat zei en wij de slappe lach kregen. Door het stof der jeugdzonden gebeten, weet ik onmiddellijk de vraag te stellen die een teleurgesteld man terughaalt in de ring.
‘Lokt zo’n kist uilen in je tuin?’
‘Nee.’
‘Niet?????’
‘Die uil zit er al, maar hij wil de kist niet in.’
Dankzij dezelfde jeugd waar ik het net over had, blijf ik bij de les.
‘Waarom wil hij er niet in?’
Arie geeft zich gewonnen. Hij grijnst.
‘Er moet nog een kist komen.’
Mijn vriendin is nu ook helemaal in het gesprek, man, tuin, kist, uil.
‘Man! Dan timmer je toch nog een kist in die boom!’
Man trekt een grimas.
‘Dat kan niet in dezelfde boom. Ik heb het gisteren nagevraagd. Ik moet nog een boom hebben voor die tweede kist en die heb ik vorige week tot brandhout gezaagd.’
30 reacties
WHA ha ha .. ik hou het bijna niet droog….
🙂
Moest bij het lezen erg lachen 🙂 heel herkenbaar en heel leuk verhaal Anne!!
dank je 🙂
Geweldig ! Grappig en leest lekker weg
dank voor je compliment Hans!
Schitterend, zo gevuld met zoveel….(!)
Ja, het meeste staat tussen de regels… Dankjewel voor je aandacht Annette
Anne, wat ben je toch een leuk mens!!
nu straal ik licht uit, dankjewel Jannie!!
Schitterend!!!
Dankjewel Marleen
Geweldig, die Arie 🙂
Natuurlijk maak je een uilenkist en dan krijgen jullie het hout van de tweede boom voor de uil, haha. Dat je bij de les kon blijven, knap!
Ja joh! Arie is inmiddels met buurman in onderhandeling over diens boom…
Hahaha Anne, wat ben ik blij dat jij weer een eigen PC hebt, en die vriendin… want als je die vriendin niet had, dan was die man er ook niet, en had je over iemand anders moeten schrijven, ik zou niet weten wie er in de buurt zou komen die niets zegt en toch een A4tje vult via jouw vingertoppen hehe
xxx
O Maja, wat kun jij toch bevlogen reageren en tot iets komen wat mij dan weer zo aan het breeduit glimlachen maakt, dankjewel!
Heerlijk verhaal, wij boffen dat jij iemand als Arie in de buurt hebt en dat jij kijkt met de ogen die jij hebt. Want zo alleen wordt Arie het verhaal waar wij blij van worden.
wat zeg je dat liefdevol Athy, dankjewel dat je me leest….
Goed geschreven en zeeeeeeer onderhoudend!
ja, dat zeeeeeeeeeeeer zit er zeker in…. dank Willem!
Geweldig Anne, ik zie het zo voor me.
wat een situatie hè Ria… en bedankt dat je er even helemaal bij was!
hahaha Anne……..ik lig helemaal plat
lachen is gezond zeggen ze dan…. maar kom maar weer eens overeind 😉
dank dimph
Hahahaha heeeeeerlijk verhaal en zo beeldend geschreven…x
xxx Ietepiete 🙂 🙂 🙂
Dir is nu zo’n gesprek waarbij “man denkt moeten ze daar nu over beginnen en uit beleefdheid toch een antwoord wil geven, hierbij weet hij al dat het verhaal geen bevredigend einde zal hebben. De gevelde boom wordt het klapstuk, treft de lachspieren
alhoewel het eigenlijk droevig is, je doet dan al iets voor de natuur en dan moet je eerst nog een boom planten. Bij ons zeggen ze dan” Boompje groot, baasje dood “.
Waar nu die tweede kist moet komen? ik blijf het antwoord schuldig.
.Met wat geluk komt er toch nog een oplossing.
wat goed dat jij even zeer duidelijk het gezichtspunt van Arie in ons midden plaatst – want die kant is er zeker ook – maarrrrrrrrr, wij hebben natuurlijk wel voor de nodige troost en opties gezorgd na onze uitermate ongepaste lachstuipen…. waarbij Arie zelf ook niet ernstig kon blijven, lachen is ook nog eens aanstekelijk –
en nu is hij in onderhandeling met zijn buurman en diens boom – en groeit het uilenbewustzijn!!
dus dat had je goed voorzien edgard!
Heerlijk om over zoiets te schrijven, echt keukentafel gesprekken,
ik heb genoten Anne,
nog even…ben ik nou de enige , die die codes onderaan niet goed heeft???
groet pip
je bent binnen Jos!
en de codes zijn soms lastig, maar anders barst het hier van de robots en spammers…
die kunnen niet wat jullie kunnen, zij komen niet door de code heen.
groet!