Wat te doen op een berg zonder sneeuw, zonder auto, zonder internet, tv of radio. Zet mij achter het raam en ik ben gelukkig. De vraag betreft Kees. Hij moet iets om handen hebben, want anders, nou, dan uh, echt wel.
Voor deze gelegenheden koop ik leuke dingen in de Kringloopwinkel: elektrische buitenverlichting, kerstballen, materiaal om voederhuisjes van te timmeren. Dat is allemaal klaar in no time, want Kees heeft niets anders te doen en de werkstress zit er nog in, dus alles gaat in up-tempo. Als alles glinstert en gloeit, komt de beloning: de legpuzzel.
Die haal ik voor een euro in de kringloopwinkel. Dat is een heel gepuzzel want ze moeten aan diverse eisen voldoen: aantrekkelijk zijn, verrassend, stevig, niet te simpel, niet onmogelijk, 1000 stukjes en het allerbelangrijkste: ze moeten compleet zijn. Dat zijn ze, want dat staat op de doos ‘gecontroleerd’.
Ik staar door het raam. Zie lucht en bergen en bomen en dal en Kees tot hij weg is. Dan zie ik eekhoorns. Overal, behalve in het zojuist geïnstalleerde eekhoorn-voederhuisje.
Dat is het moment dat de inspiratie komt. Ik zie voor me wat er met Janos, de vader van Iris is. In zijn ziel strijden twee wolven…
De tijd vliegt sneller dan mijn vingers.
Middenin het verhaal rinkelt het mobieltje. De auto is klaar. Kees meldt het stralend.
‘Het was wel een heel gepuzzel, ze hadden de goede onderdelen niet voor de uitlaat. Dus heeft Heser iets van een Volkswagen ertussen gelast.’
Hij popelt om de auto te halen. Ik popel om door te schrijven. Ik moet weten wat er in de woestijn gebeurt. Net als Janos een rood ravijn nadert, hoor ik het geluid van een racewagen, het nieuwe geluid van onze auto, dankzij het gepuzzel van Heser.
De legpuzzel is klaar en alweer terug in de doos. Iris nog lang niet; wat zij allemaal beleeft is met geen pen te beschrijven…
16 reacties
Wat ‘n mooie beschrijving hoe de natuur je op het spoor zet van Janos. Aan jouw Kees heb je geen kind als hij maar kan puzzelen 🙂
Ik kan haast niet wachten tot Iris het levenslicht ziet
Gelukkig is er geld voor de auto!
Ik ga er ook maar over schrijven
Alleen in het veen
Waar kan ik heen
Maar ik klaag steen noch
been
Maar heb wel een kouwe
teen
En er is lof met ham
en zoete eerpels
En ik heb een vis
met alles erop en eraan
maar ik loop niet achter hem
aan
Dag lieve Anne
je mag dit ook weghalen
x x x
weghalen??? Annette!
ik vind het een enig gedicht, zoiets als Marc groet ‘morgens de dingen, maar dan is het Annette groet de hele dag!
Wat weer ‘n mooi verhaal Anne! Ik heb ook nog ‘n puzzel, van Monique gekregen voor mijn verjaardag vorig jaar. Als hij af is is het ‘n spel. Krijg er nu zomaar wel zin in. Dit weekend maar ‘s beginnen….
Dit is ‘n test Anne!
Ah, een test! Deze doet het ook Miep!
Gelukt Miepke!
Puzzelen is leuk! Kees heeft mij ook zo ver gekregen dat ik boven tafel hang en stukjes zoek. We hebben allebei een andere methode: ik kijk naar een plek en visualiseer hoe het puzzelstukje er ut moet zien en dat zoek ik, hij pakt een stukje en kijkt naar de afbeelding op de doos waar het hoort. Zijn manier werkt het best 🙂
Ik ben benieuwd wat voor spel het wordt! Dan moet je hem zeker wel opplakken? Sommige mensen lijsten een puzzel in. Wij brengen hem altijd naar de kringloop van ons dorp, waardoor nu zowat het hele dorp aan het puzzelen is!
Weten jullie wat nog leuker is: legpuzzelen zonder voorbeeld. Eigenlijk mag je niet eens de plaat op de doos hebben gezien. Het is dan zo mooi om iets onder je handen te zien ontstaan. Wat Kees doet kan eigenlijk niet door de beugel. Sorry Kees!
oeioei Linie, wat leuk dat je mijn blog gevonden hebt en meteen kittig reageert. ik vermoed dat jij een echte puzzelvrouw bent en ik zie de wonderen onder je handen ontstaan. lijkt mij onmogelijk moeilijk… je ziet gelijk dat ik maar zo wat er omheen hang en het razend knap van Kees vind, dat zal wel komen door mijn roze bril. ik zal hem je idee/visie doorgeven, ben benieuwd of hij het gaat doen…
Met geen pen te beschrijven? Gelukkig heb je je laptop Anne! 😉 Weer graag gelezen. 🙂
da’s een goeie Jannie 🙂
Heerlijk verhaal weer, Anne! Op voorhand spullen inkopen voor Kees zodat hij leuke dingen te doen heeft! Dat heet ‘liefde’ geloof ik 🙂 …. en mooie foto’s ook!
wat lief gezien, Ellie! weet je nog van die plaatjes in de krant?
Liefde is…
Jaaaa ?
Alweer genoten. Dank !!!!
Jij bedankt Peter!