Het zwarte schaap bestaat bij de gratie van scherpe tongen, lange tenen, ogen op steeltjes en haar op de tanden. Er komen steeds meer zwarte schapen bij dankzij al die tongen en tenen en tanden. Er komt steeds meer geweld bij kijken. Gewapende volwassenen die het Capitool bestormen. Om maar iets te noemen dat nog aardig ver weg is. Het is ook dichtbij. Zoals mijn neefje ondervond.
Goed beschouwd zit hij volmaakt in elkaar. Dat zag ik toen hij een weekend kwam logeren in ons vorige huis. Hij zag dat onze boerderij een volmaakte apenkooi was met trapleuningen om af te glijden, balken om aan te hangen, bedden om salto’s op te maken en verstopplekjes achter elke deur en elke struik. Ik was hem de hele dag kwijt, hij mij niet.
Dankzij mijn neefje leerde ik voortdurend bij.
,,Tante Anne, je drukt de gasknop twintig seconden in, vijf seconden is genoeg.”
Dat haalde hij niet uit de gebruiksaanwijzing, dat zag hij bij de eerste kop chocolademelk, terwijl ik die knop al tien jaar bedien.
Hetzelfde met de oven, de stofzuiger en de wasmachine. Het is ongelooflijk wat daar voor handigheidjes zijn ingebouwd. Na een paar uur liep mijn huishouden op rolletjes dankzij mijn kakelverse huishoudcoach.
,,Juf zal wel blij met je zijn!”
Hij schudde mistroostig zijn hoofd.
,,Juf zet mij te kakken.”
,,Te wat?”
,,Ik heb de weektaken altijd als eerste af en dan moet ik klusjes doen, maar dan kukelt de prullenbak om en vervolgens valt de bezem met een bonk op de grond en de gladde gieter glipt uit mijn handen en dan zet zij me te kakken voor de hele klas en pesten de kinderen me.”
De geboorte van het zwarte schaap.
,,Vorige week moesten we een werkstuk maken en dat had ik zo af en toen ging ik andere dingen doen. Juf was kwaad dat ik de klas stoorde en toen moest mama bij juf komen dat ik zo niet op school kan blijven.”
De omgekeerde wereld.
,,Mama steigerde.”
,,Dat snap ik.”
,,Juf zei dat ik ADHD-PDDNOS heb.”
,,De wat?”
Hij grijnsde van oor tot oor.
,,Dat zei mama ook en ze zei erbij dat ik met die letters anders wel keigoede werkstukken maak. Toen zei juf dat ik een dubbeldik werkstuk moet maken. Daar werk ik nu aan.” Hij klonk ineens als een promovendus. ,,Het wordt heeeeeeeeeeeel dik.”
,,Heel goed. Waar gaat het over?”
,,Over stront en schijt en kak!” Het vloog eruit als slappe poep. ,,Elk dier heeft andere poep, bijvoorbeeld hondendrollen, kippenstront, konijnenkeutels, paardenvijgen en koeienvlaaien.”
Het is zonneklaar dat het zwarte schaap juf een poepie zal laten ruiken.
22 reacties
Heerlijk zo’n joch, ik hoop dat hij voorbeelden meeneemt van zijn werkstuk.
Ik heb ook zulke ervaringen met een juf gehad in mijn kindertijd, er is niets veranderd.
Gr Jan(Wilde een Tuin)
Jij ook… Je snapt dat het niet mocht vanwege zogenaamde onderbroekenlol; het is een werkstuk over bomen geworden en hij had de beste van de klas.
Hopelijk is jouw neef nog steeds iemand met zijn talenten en wordt hij niet meer gepest. Mooi stukje, Anne! En weet je ook of het werkstuk in de klas behandeld is?
Het mocht dus niet over poep gaan, dus heeft hij een werkstuk gemaakt over bomen en dat was de beste van zijn klas. En hij is nog steeds een jongen, je kunt onderhand wel spreken van jongeman, met veel talenten en een opgeruimd humeur.
Heerlijk, zo’n joch dat zich hier (ogenschijnlijk) niet door laat belemmeren om te doen wat hij doet.
Ik had het er nog even met hem over en het schoot hem pas weer helemaal te binnen toen hij mijn verhaal gelezen had; prachtig hoe hij deze ervaring van zich af kon laten glijden! Maar het is ook iemand met veel gevoel voor relativiteit en met humor.
Wat heerlijk dat jouw neefje bij jou gewoon zichzelf kan zijn, zijn talenten kan benutten… zo triest dat de rest van de wereld er meteen een stickertje op moet plakken (en dan het liefst ook nog maar een hoop pillen erin). Mooi blog! Mijn een na oudste stiefzoon is ooit ook zo ‘gelabeld’, werd erg gepest en werd (mede daardoor) zwaar depressief. Wat doen we deze speciale kinderen toch aan? Goed dat je op deze positieve manier aandacht hieraan besteedt!
Goede vraag ‘wat doen we onze speciale kinderen aan.’
Mijn neefje heeft er gelukkig geen narigheid aan over gehouden; zijn geluk was dat hij in de volgende klas verliefd werd op de juf! Zij speelt gitaar en dat wilde hij toen natuurlijk ook en zijn ouders gingen erin mee. Opgelucht en blij.
Het is vaak ook een opluchting als mensen weten wat hen anders maakt dan anderen en waarom ze niet kunnen of konden functioneren als anderen. Dan kijk je terug en realiseer je je pas wat een enorme inspanning je hebt moeten leveren om mee te draaien en om alsmaar je fouten te verbergen. Want anders was je dom of lui, of ongeïnteresseerd. Zo kwam het ook echt over, dus dat kun je de leraar of werkgever of collega, klasgenoot niet echt kwalijk nemen. Dus was je alsmaar aan het verbergen en verdoezelen. Tot je door de mand viel en van school ging en ontslag nam of werd ontslagen. Ik heb een paar etiketjes en mijn man heeft er ook een en wij zijn blij dat het duidelijk is waarom we niet mee kunnen komen in de grote stroom! Mijn man heeft een chronische burnout van altijd op zijn tenen lopen. Hij had liever eerder geweten hoe het zat.
Je maakt glashelder hoe moeilijk het is je weg te vinden in een wereld die net even anders is dan jijzelf in elkaar zit. Ook wat je vertelt over chronische burn out ~ altijd op je tenen lopen. Dat is bijna niet te doen.
Hoe erg dat we een samenleving hebben gecreëerd waarin prestaties belangrijker zijn dan genegenheid, empathie, liefde.
Dankjewel voor je bijdrage aan dit blog vanuit eigen ervaringen. Dikke liefs!
Het is bekend dat er ook slechte juffen zijn. Ik hoop dat jouw slimme neefje, die in één seconde ziet dat jij je gasknop te lang indrukt, die juf langs zijn koude kleren laat afglijden. Dat verdient die juf.
Iedere maandag staat er een stukje in de Volkskrant van een juf of meester, die vertelt over een leerling, die anders is. Maar zij verdiepen zich in zo’n leerling met goede gevolgen. Die stukjes zou neefjes-juf eens moeten lezen.
Succes voor neef en laat hij trots zijn op zijn zwarte schaap etiket. Je bent een raspaard of je bent het niet.
Laten wij nou de Volkskrant hebben en laat ik die nou nooit lezen. Duurt me veel te lang en Kees vind het juist heerlijk, dus hoor ik het nieuws van hem. Gek genoeg niet over de stukjes die jij noemt: die ga ik zelf eens opzoeken. Dankjewel voor de tip. En mijn neef is deze juf gelukkig voorbij, zijn volgens juf werd zijn eerste (stille) liefde die de snaren van zijn ziel liet trillen en… zij heeft hem op het pad van de muziek gebracht. Altijd bijzonder hoe een leven gaat en wat je uit de kansen en uitdagingen haalt.
Hahaha Anne, wat een heerlijk neefje heb jij! Dit zou zijn juf inderdaad eens moeten lezen.
Hij wordt tot een zwart schaap gemaakt, maar is gewoon een hoog-intelligent (en vermoedelijk beweeglijk) schaapje. Of welk dier hij wil zijn! 😀
Leuk die laatste zin ook! Hij heeft gekozen voor een muziekbeest en speelt nu gitaar!
Ik weet niet hoe de poep van een zwart schaap eruit ziet Anne, maar vast fantastisch! 😀
Hahaha Jannie! Ik kan het hem eens vragen 🙂
Dit vind ik geweldig. Een wijs kind dat echt schijt heeft aan een kortzichtige , niet erg bekwame juf. Hou hem in ere jouw neefje
Ja, dat is het, ‘schijt eraan hebben’. Het heeft geen akelige sporen bij hem nagelaten en toen hij niet mocht schrijven over poep, is hij gewoon een geweldig werkstuk gaan maken over bomen, waar juf niet omheen kon. Hij was de beste van de klas, zelfs volgens haar. Zo!
Wat een kind, heerlijk origineel. Mooi verhaal, gelukkig goed terecht gekomen. En dat van die Volkskrant heb ik ook, duurt veel te lang. Of jij bent zo’n snelle denker, dat kan ook.
Wat een heerlijk verhaal!..en dito kind met een geweldige moeder die achter hem staat..dat komt wel goed met dit bijzondere ‘zwarte schaap’.
Ha Wicky! Inmiddels heeft hij een nieuwe liefde gevonden: muziek!
Oh geweldig! Een bijzonder kind..dat was al wel duidelijk.