Vanochtend vond ik onder mijn stuk ‘telkens als ik aan je denk’ een originele reactie, in wezen geen reactie, maar een eigen schepping, een respons vanaf de andere kant, getuigend van het vermogen geïnspireerd te raken door de ontmoeting met de ander, het andere. Dat waardeer ik en geef ik graag de ruimte. Hier is Ron.
Telkens als je aan me denkt
Ron Vonk
telkens als je aan me denkt
dan voel ik dat
in mijn botten
in mijn ziel…
al ben je niet meer hier
je bent er, in mijn hart
in alles wat ik ben
en waar ik voor sta
weet, dat ik je mis
weet, dat ik naar je verlang
weet, dat ik aan je denk
weet, dat je bij mij bent
je reist altijd, met mij…
5 reacties
Pakkender kan het niet worden gezegd.
dank je, bottenvrouw, voor deze fraaie hommage…
je museert me…
ja, zo is het
Prachtig! Ik voel het.
Een prachtig gedicht die meer zegt dan je zou vermoeden.
Butterfly