De eerste keer dat ik het hoorde, ‘Ruigoord’, was ik meteen geraakt en wilde erheen, alsof de spirit van de plek, de genius loci, ter plekke in me voer. Ik weet nog precies waar het was. In een lokaaltje ... read more
Tot mijn verrassing vind ik een mailtje in mijn mailbox van Hans Plomp, de man bij wie ik mijn eerste literaire stappen zette. Vrijdag 21 november wil hij het eerste exemplaar van Eva Terra Incognita in ... read more
Vrijdag 21 maart gaat Ruigoord ‘off the grid’, buiten de perken. De vraag rijst hoe een kunstenaarsdorp, een vrijplaats, een van de laatste oorden voor mensen die van nature buiten de perken ... read more
Rond een uur of vier ben ik verzadigd. ‘Zullen we naar huis gaan? Ik ben moe van alle indrukken.’ ‘Maar we hebben Hans Plomp nog niet gezien en dat zou wel moeten nu je eerste boek ... read more
De kunstenaarsbiotoop van kleur en water, spiegelingen en bomen, een gouden ei, riet en houten huisjes maakt tegelijkertijd wat weemoedig. ‘Hier hadden wij ook kunnen zitten,’ zucht mijn lief. ... read more
Voorbij de ingang zakken we de dijk af naar Ruigoord. Het eigenaardige van locaties is, dat er iets hangt dat meteen binnenkomt. Dwars door de zichtbare werkelijkheid van een straat met armoedige huisjes, ... read more
De eerste keer dat ik het hoorde, ‘Ruigoord’, was ik meteen geraakt en wilde erheen, alsof de spirit van de plek, de genius loci, ter plekke in me voer. Ik weet nog precies waar het was. In een ... read more
