Wilde dieren komen overal achter en leren snel. De evolutietheorie denkt daar anders over, Midas Dekkers voorop. Dan moet hij hier komen om met eigen ogen te zien. Zijn imponerende veldkijker kan hij thuis laten. Het blote oog is genoeg. De oplettende lezer van mijn columns en blog met goed geheugen herinnert zich misschien nog het snelle leren van ‘onze’ koeten.
Onze kieskeurige kat Zora laat haar paté staan zodra het een beetje is ingedroogd.
Dat zetten we dan maar in de achtertuin voor de liefhebber.
Wat gebeurt?
Staat er op een avond een egel voor onze tuinpoort.
Egels zijn verzot op kattenvoer.
Maar. Hoe weet deze egel waar hij het kattenvoer kan vinden?
En, wat nog moeilijker is, hoe hij er kan komen?
Het lastige is dat onze tuin alleen door de tuinpoort toegankelijk is.
Ik open de poort voor de egel.
Een paar dagen later zie ik hem scharrelen in het gras.
Door heftige regen steeg het water in de sloot tot over de rand van het koetennest.Ze verhoogden hun nest, waardoor het bij laag water boven de waterspiegel uittorende. Het jaar daarop bouwden ze meteen een hoog nest.Dat is leren van eigen fouten, en snel!
Dan heb je het leren van eigen succes, broedsucces bijvoorbeeld. Onze mezen komen elk jaar broeden dankzij het voedselsucces. Dat staat hoog in mijn vaandel. Toen wij hier net woonden, zaten er niet eens geen wormen in de grond. Met het afgraven van asfalt, het storten van grond en het planten van een ratjetoe, zijn de wonderen der natuur binnen oogbereik.Kijken we in de herfst naar buiten, is het gras bezaaid met afgevallen bruine bladeren, terwijl ik het net heb weggeveegd. Gauw naar buiten om de wonderbaarlijke bladval te onderzoeken. Vliegen die bladeren en masse de lucht in en uit de taxussen vliegen er nog meer. In een vogelboek staat dat het koperwieken zijn. Die zijn gek op taxusbessen en zo slim de giftige pitjes uit te poepen.De vraag is hoe ze onze besjes gevonden hebben. Wij doen het met google en tomtom. Hebben zij dat ingebouwd? En hebben ijsvogels en visdiefjes dat ook? Er komen er steeds meer om vis te vangen in onze sloot. Er zwemt ook steeds meer vis langs ons huis, bij bepaald zonlicht zie je zwarte wolken van honderden visjes. Hebben die vissen radar voor oud brood dat ik de eenden voer?
Het nieuwste is de jonge zwaan in de sloot. Zwaan lust graag eendenbrood. Zwaan ontdekt het inmiddels verlaten koetennest, waar eend en waterhoen broederlijk rusten. Zwaan wil dat ook. Het hoge nest zakt onder zijn gewicht onder water. Zwaan stapt af, trekt takjes uit het nest en plaatst die rondom zichzelf. Op vaste wal werkt het, in water niet. De takjes drijven weg. Zwaneninstinct schiet hier tekort. ‘s Avonds herstellen de koeten hun nest. Zwaan kijkt toe. Terwijl ik dit schrijf, komt zwaan aangezwommen en stapt met zijn grote flappoten voorzichtig het nest op en gaat zo zitten dat het niet inzakt. Weer wat geleerd, Midas!
Toeval is er ook.
Komt een aalscholver op mijn moeders tafeltje zitten, pal voor haar neus. Hij spreidt zijn vleugels om op te drogen van de duik in de sloot, een imponerend gebeuren. Mijn moeder laat zich niet van tafel vegen.
,,Dat is mijn tafel, jouw naam staat er niet op.’’
Het toeval wil wel dat zij Aal heet.
Eén reactie
Omdat je een midweekje weg bent zat ik wat te surfen in jouw blog en las dit dierenverhaaltje. Leuk om te lezen. Ik hou van sloten. Vroeger keek ik er uren in. Wat me leuk lijkt is dit. een waterdicht kastje in de sloot met een camera er in die je op je laptop kunt bekijken. Dat idee kreeg ik toen ik uren in de vijver van een vriend zat te turen. Pas aangelegd en er zat al leven in. Hoe komen waterluizen in een emmer regemwater terecht. Weet jij het? Kunnen ook watervlooien zijn hoor! Nu is de Captscha code 7 BEN, weer die 7.