Auteur & kunstenaar

Kringloop

kringloop
collage van mijn leven, zeg maar

Kringloopwinkels zijn het paradijs op aarde, zeker voor creatievelingen. Alles wat je nodig hebt of niet, is er en dat voor een prikkie. Het ontbreekt mij dus aan niets, want in de wijde omtrek van mijn huis heb je tien kringloopwinkels, die ik beurtelings aandoe op mijn fietsrondjes. Na vijf of tien of vijftien kilometer hebben mijn benen dat ronddraaien wel gehad en dan is er altijd wel een Kringloop in de buurt. Vandaag heb ik wind tegen richting Doetinchem. Met de tong op de schoenen passeer ik Actief. Dan weet je al dat het een kringloopwinkel is, want als ergens activiteit is, is het in de kringloop. Het is er een komen en gaan van auto’s en spullen en mensen. In zo’n Bijenkorf mag ik graag de benen strekken, een stoel proberen en een boek. Geen mens zegt dat je iets moet gebruiken of kopen en dat je anders hier niets te zoeken hebt. De kringloop is de plaats waar je vindt wat je niet zoekt.

In Doetinchem moet je een trap op voor je favoriete leeshoek. Voor je daar bent, kom je langs een leuning waar alle modellen tassen en jassen hangen, vandaag voor 50% korting en het kost al niets. Bovenaan de trap staat een dame in een keurige wollen jas, waaronder slobberige pijpen van een te wijde sportbroek en stoffige gympen.
‘Zegt u eens eerlijk, past deze jas mij?’
De eerlijkheid gebiedt een ja en een nee.
‘De maat is goed, maar of hij bij u past?’
‘Die broek hoort er niet bij en die schoenen ook niet. Dat is een heel verhaal. Zullen we even gaan zitten?’
Kijk, dat heb je in de kringloop, je hoeft er geen boek te kopen om met een verhaal thuis te komen.

‘Ik doe een krantenwijk, of eigenlijk doet mijn zoon dat, maar die heeft geen tijd en ik moet bewegen dus ik doe zijn wijk voor de beweging en dan krijgt hij het geld voor de bezorging. Bij de jaarwisseling kreeg hij een dik pak kaartjes en hij zei dat ik het geld mocht hebben dat ik daarmee ophaal.’
Ze buigt dichterbij voor het intieme dat komen gaat, waarbij haar helderblauwe ogen en stralende huid opvallen, iets wat me verbaast en ook weer niet bij de sportschoenen en de sportbroek.
‘En dat is veel, voor mij is het echt veel. Dus ik ga op pad met die kaartjes. Kom ik in de Catharinastraat, weet je waar die is?’
Die weet ik van de Amac, maar ik weet niet of zij de Amac kent, dus ik knik alleen.

‘Dan weet je toch ook die hele dure kledingzaak daar?’
‘Daar kom ik nooit.’
‘Ik ook niet, want die kleren zijn veel te duur. Normaal doe ik de krant op de mat, maar nu had ik die kaartjes en die wou ik persoonlijk geven, dus ik loop naar binnen. Komt zo’n deftige dame naar me toe of ze me kan helpen. Ik zeg ik doe u de hartelijke jaarwensen, want ik bezorg hier het hele jaar de krant. Zegt zij, o, dat is nou ook wat, wij kunnen geen geld geven, want de kassa moet kloppen, maar ik heb wel een chocolaatje voor u op de toonbank, wilt u een chocolaatje? Ik zeg doe er maar een kop koffie bij. Ja, dat floepte uit mijn mond en zij gaf me nog een kop koffie ook en een stoel.’

Ik zie haar zitten in die deftige zaak voor de glanzende toonbank, stoffige gymschoenen, rafelige trainingsbroek, afgedragen jack, koffie in de hand, chocolaatje in de mond, ogen over de modieuze en vermoedelijk schaarse kledingrekken. Hoe duurder de kleding, hoe minder ze ervan hebben.

‘Zie ik een jurk, een hele chique jurk en toch heel gewoon, een jurk die je bij elke gelegenheid aankunt, of het nou een begrafenis is, of kerst of een bruiloft of een verjaardag of het nou winter is of herfst of zomer.’
Dat maakt benieuwd naar de jurk.
‘Dus ik zet dat kopje op de toonbank en loop naar die jurk, een grijze jurk is het en bij grijs kun je alles aan. In de zomer een geel sjaaltje of een witte en in de winter neem je zwart, alles kan bij zo’n jurk. Zie ik de prijs, en hij was al afgeprijsd, 20%, want in zo’n dure zaak is 20% heel veel.’
Het is onderhand weer mijn beurt mee te doen aan het verhaal en daar ga ik.
‘Dan is 80% niet mis!’

Ze glimlacht een prachtig brede glimlach waarbij haar tanden bedekt blijven, iets wat mij nooit lukt.
‘Precies! Hij was nog altijd honderdnegen euro, veel te duur voor mij!’
Het valt mee en tegen tegelijk.
‘Maar ik wou hem hebben. Dan ben ik in één keer voor alle gelegenheden klaar, maar ik durfde hem niet te passen, dus ik ging die zaak weer uit met een soort lood in mijn schoenen. Kom ik bij de Blokker, die zit daar op de hoek van de Catharinastraat, weet je die?’
Die weet ik gelukkig, want ik wilde daar een kruik kopen, maar die hadden ze niet en die vond ik toen voor 50 cent in…. jawel, in de kringloop.

‘Zie ik daar mijn kringloopvriendin-met-kijk-op-kleren! Dus ik zeg dat is nou ook toevallig dat ik jou hier zie. Wil je even mee naar die dure kledingzaak want ik heb daar een jurk gezien die ik wil hebben en jij hebt kijk op kleren en dan kun jij zeggen of hij me past. Zij was daar ook nog nooit binnen geweest, want die zaak is veel te duur, dus zij wou daar wel eens naar binnen, dus wij erheen en ik die jurk passen in zo’n heel groot pashok met een enorme spiegel en toen zag ik het al en zij zag het ook meteen toen ik dat hok uitkwam.’
Ze last een pauze in om mij de gelegenheid te geven voor het stellen van de juiste vraag.
‘Wat zagen jullie!?!’

‘Mijn kringloopvriendin-met-kijk-op-kleren zag gelijk wat ik ook al gezien had, dat de schouder te ruim was en bij iets dat je hier koopt kan dat, maar in zo’n dure winkel moet het echt passen, dus mijn kringloopvriendin-met-kijk-op-kleren riep die modedame erbij en wees de fout. Zegt die dame, o, dat maakt onze coupeuse voor u op maat, maar dan komt er wel een meerprijs bij. Dat werd mij teveel en toen zei ze, weet u wat? Wij mogen geen geld uit de kassa geven want dan klopt de kassa niet, maar ik kan u het vermaken schenken, want dat gaat buiten de kassa om. Toen kon ik niet terug en ik kocht de jurk. Ik hoefde hem pas te betalen als ik de hele wijk gehad had.’
Dit is het moment dat ik breeduit glimlach, tanden bloot.

‘Heb ik de halve wijk gehad, heb ik al 75 euro opgehaald, kom ik langs die dure schoenenwinkel, gaat die toevallig net over de kop en alles is voor de helft en raad je nooit wie daar nog toevalliger staat! Mijn kringloopvriendin-met-kijk-op-kleren! Wij naar binnen. Pas ik daar een paar laarzen van zuiver leer van binnen en van buiten die precies bij die jurk passen. Zegt mijn kringloopvriendin-met-kijk-op-kleren die moet je nemen, past perfect bij die dure jurk. Kosten die laarzen met 50% eraf 69 euro, heb ik er nog zes over en ik moet de halve wijk nog, dus ik doe die laarzen en ga gelijk naar huis, want ik ga niet met die dure doos langs de huizen om geld bedelen.’

‘Volgende dag doe ik de rest van de wijk, en daar zit best geld, en haal ik nog meer op,’ ze buigt weer dichterbij, ‘honderdtien euro, precies genoeg voor die jurk! Kom ik in die dure zaak, komt die dame naar me toe dat de jurk al klaar is en dat er vandaag nog eens tien procent af gaat, dus krijg ik die jurk voor 98 euro en heb ik nog twaalf van de jurk over en zes van de schoenen en deze jas was 15 euro, maar voor de helft 7,50 en dan houd ik nog steeds over. Hij past bij de jurk en de laarzen en u zei dat hij mijn maat is, dus ik neem hem!’

Deel dit bericht:

Eva Terra Incognita

Eva Terra Incognita
Te bestellen bij de boekhandel

Sophie - Genius Loci

Sophie - Genius Loci
Te bestellen bij de boekhandel

34 reacties

  1. O wat een heerlijk verhaal! Wat gun ik die mevrouw haar mooie outfit en toch lief van die verkoopster dat ze haar zo helpt. Die was dus niet uit de hoogte (wat ik een pre vind voor die winkel 🙂 )
    Geweldig, zo’n gesprek! En dat vanzelfsprekend in de kringloop. Ik heb er ooit iemand ontmoet die ik daarop heb geholpen met borduren. Daar is een mooie vriendschap uit voortgekomen, die ik koester.
    Fijn he, zulke ontmoetingen <3

    1. Je reactie is me uit het hart gegrepen, Marjolein. Het verbaast me niet dat jij ook heerlijke ontmoetingen hebt in de kringloop, zoals jij je borduurkunst aan iemand hebt doorgegeven is ook pure kringloop – recht uit het hart, heerlijk

  2. Heerlijk smulverhaal Anne. De kringloopwinkel hier is niet echt een feestje. Ik breng er wat, maar iets leuks op de kop tikken lukt me nooit. Toch maar eens een andere bezoeken. Wellicht meer succes!

    1. Als ingewijde in de kringloop vermoed ik dat je bij Rataplan was? Ik kan je Noppes aanbevelen in Hoorn en Purmerend 🙂 en voor hele onverwachte vondsten onder het puin van regelrechte rommel het rommelparadijs van Lex in Obdam

  3. Mooi verhaal, Anne. Ik zie het voor me hoe je praat en lacht en meeleeft.
    Tot gauw, in kringloopwinkel of wie weet???

  4. HAHA leuk die kringloopwinkel ontmoetingen.
    In een kringloopwinkel vind je wat je niet nodig hebt, schijf je. Dat is echt waar. Ik kom er ook regelmatig om te struinen en even te zitten en ik vind er zoveel. Voornamelijk wat ik niet nodig heb. Ook voor de huisdecoratie kun je er veel vinden dat met een likje verf of een nieuw stofje prachtig in je interieur staat.

  5. Anne wat een geweldig verhaal. Ik heb op de raarste plekken ook vaak zulke ontmoetingen heerlijk, zo lekker gewoon en simpel.
    Ik kom alleen bij de kringloop om iets te brengen, ik ben geen snuffelaar, ik krijg er wat van. Loop ik bij een rek vandaan, zit toch niks bij………komt er even later een mevrouw met een stapel boeken waar ik meteen verliefd op ben. Ik neem me nu ter plekke voor om ook eens te gaan zonder iets te brengen maar wie weet iets te halen of gewoon voor een heerlijke ontmoeting.

    1. Hoi Dimph, ook voor niet-snuffelaars is de Kringloop een fijne plek om even uit te rusten, bij te praten of naar de wc te gaan 🙂 ~ ik vind vaak de leukste boeken voor een euro en voor mijn collages vind ik er dure tijdschriften met mooie afbeeldingen voor 25 cent of zo. Ik ben op het moment verzot op het maken van etagères, en waar anders dan in de kringloop vind je materiaal om mee te experimenteren?
      Ik ben benieuwd of jij er iets gaat vinden en wat dat dan is. Veel plezier.

  6. Smullen dit verhaal!! Ik hou ook zo van kringloopwinkels. Het gaat vaak zoals jij het zo beeldend beschrijft: vaak kom ik met iets thuis en meestal raak ik in gesprek met mede schatgravers.
    Met een grote glimlach van herkenning dit verhaal gelezen, Anne. Liefs

    1. Wat leuk dat jij het kringlopen ook van binnenuit kent, het genieten van de zielsverwanten om je heen en dan thuis komen met een onverwachte schat. Heerlijk.

  7. Ik kom er wel eens en bijna altijd vind ik iets wat ik ècht nodig heb. Meestal iets wat met koken te maken heeft. Jouw verhaal is weer prachtig en ik snap niet hoe je alle details onthoud qua prijzen en zo. Wel een lieve mevrouw in de dure winkel. En de zoon van jouw gesprekspartner vind ik heel bijzonder en zeker niet egoïstisch.

    1. Dat onthouden komt waarschijnlijk doordat ik het voor me zie terwijl zij het uitvoerig vertelde – haar emotie erbij, de blijdschap, maar vooral omdat ik het meteen thuis heb opgeschreven, want nu weet ik het al niet meer 🙂
      Leuk dat jij kookspullen vindt die je nodig hebt! Ik weet nooit wat ik nodig heb op kookgebied, of liever, ik weet niet dat er iets voor is. Dus ik doe alles met een schilmesje…
      O ja, ook echt jij dat je het karakter van haar zoon er zo mooi uithaalt!
      Tijd dat jij zelf weer eens verhalen gaat schrijven Kees, je let op mooie aspecten. Groet!

  8. Waar zouden we heen kunnen gaan zonder kringloopwinkels? Het ultieme uitje en er is er altijd wel een in de buurt. En dank voor de tip van de magazines, kijk wel naar boeken, maar hoe stom, nooit gedacht aan tijdschriften om mooie plaatjes ter inspiratie uit te scheuren en zelf daar weer een nieuw tijdschrift van te maken…heerlijk om dan weer door te bladeren…

    1. Echt iets voor ons Ellie! Al valt het mij op dat sommige Kringloopwinkels de prijs onlangs verdubbeld hebben! Ik was gisteren in Zwolle en heb er voor 1 euro een kaarsenstandaard gevonden voor mijn etagère-project, die zijn hier drie euro sinds ik ze koop 🙂
      Tijdschriften die eerst 20 cent waren, zijn inmiddels 60 cent 🙂
      Veel plezier met de kleurige plaatjes!

  9. Puur geluk, helemaal in the fkiw, dit verhaal. Dank je wel Anne.

    Gisteren ontmoette ik je vriendin Lydia in de trein van Utrecht naar Amsterdam. Een bijzonder leuk gesprek over honden, katten en kipjes. Ik was met mij hond Aiko. Lydia tipte mij om jouw site te bekijken, toen ik vertelde beeldend kunstenaar te zijn. Je werk is prachtig.

  10. Ha Marieke, wat bijzonder leuk zo’n ontmoeting en dan hier terecht komen. Je enthousiasme maakt me blij, dankjewel! Ik wilde meteen je site bekijken, maar dat lukte niet via je naam hierboven… ga het via google proberen. Groetjes!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *