De dag erna is anders dan de dag zelf. De dag ervoor ook. Ik heb het over mijn verjaardag die sinds jaar en dag op 16 juni valt. Ik ben niet van de verjaardagspartijtjes. Ik trek er liever op uit als het weer zo ver is. Met Kees. Op naar de inspirerende plekken, musea, tuinen, heilige oorden. Dat kan dit jaar niet vanwege de zenuwpijn van Kees. Voor je het vraagt: het gaat beter sinds de BSR (Body Stress Release), maar niet goed genoeg. Ook een cadeautje zoeken en vinden en aanschaffen is met zenuwpijn ondoenlijk. Prima; ik ben niet van de dwang van cadeaus. Maar dan.
De dag ervoor begint het. Ik moet mee naar Zevenaar om mijn cadeau op te halen, want het heeft enige voorbereiding nodig om het te laten werken op de dag zelf. Als je mij iets raadselachtigs voorhoudt, ben ik de hond die achter de worst aan een touwtje rent.
We stoppen bij het tuincentrum. Kees gebruikt de winkelwagen als rollator en zo bereiken we de dierenafdeling. Tsjonge, wat een diervoeders, dierspeeltjes, dierhokjes en diermandjes ze verzinnen om aan de man te brengen. Lukkie eet alleen rauw voer, dus wat doen we hier. Na enig gesmiespeld met een man in het groen dirigeert Kees me naar een hoek, waar mijn cadeau op de onderste plank ligt. Kees kan niet bukken en het ding is zwaar, maar mijn hart klapt ervan open: een egelhuis.
‘Jij hebt gisteren de egels zien paren en je verheugt je zo op de jongen en met die marter in de tuin moeten ze wel veilig zitten en het lukt mij nou even niet zoiets voor je te maken.’
Ik smelt.
Het egelhuis is gemaakt door mensen met verstand van egels en de rest van de natuur: hout dat niet verrot of splintert en ook nog eerlijk geoogst, ja, waar je allemaal op letten kunt – de entree gaat via een tunneltje opdat marter en vos en uil en valken niet bij de jongen kunnen komen.
Ik weet een goede plek voor het huisje: tussen de struiken waar de egel zich verschuilt als ze gestoord wordt tijdens het eten.
Het is nog lastig om het zo te plaatsen dat de tunnel toegankelijk is voor de egel maar niet voor de kippen en andere diersoorten. Achter het betongaas kan niemand komen, zelfs mijn handen amper. In het huisje strooi ik wat bladeren ter inspiratie en gemak en natuurlijk ook een voederspoor richting nieuwe woning, opdat egel ruikt wat de bedoeling is.
Als de woning spic en span is, roept Kees me voor het volgende cadeau.
‘Volgens je broer moet je oefenen voor je het kunt, dus geef ik het nu vast, dan kan je het morgen.’
Mijn broer is fotograaf en ik vrees een ingewikkelde camera en die ik heb, is me al moeilijk genoeg. Het is een verrekijker 8×40 waarmee je ook in de schemer kunt kijken. Typisch Kees om bij mijn technisch aangelegde broer te rade te gaan om het beste van het beste te zoeken, want wat blijkt: met een verrekijker 8×25 van Zeiss of Swarowski zie je niks als het donker wordt en dat is nu juist het egel-uur.
Ik ga meteen braaf buiten zitten met de kijker en voor ik het weet zijn er twee uur voorbij! Het is een kunst met een kijker te kijken. Het ding kan nog zo goed zijn, en dat is de Vortex, maar voor je door hebt hoe je die zwarte ringen weg krijgt en waar je aan moet draaien voor dichtbij en veraf en hoe je dan moet richten zodat je in beeld krijgt wat je op het oog hebt. Je kunt dan het best mijn broer bellen, die weet het en legt het beter uit dan de gebruiksaanwijzing. Ik bel hem echter niet, dat doet hij op mijn verjaardag.
Dubbel voorbereid zit ik gisteravond op het egel-uur met de kijker in de aanslag. Op advies van mijn broer vooraf afgesteld op de juiste afstand. En ja, daar komt vrouwtje egel over het muurtje geklommen.
Na heel wat gesnuffel met haar uitmuntende neus bereikt ze het etensbakje dat elke dag op dezelfde plaats gevuld is met meelwormen van de kippen en biologische katten brokjes die Lukkie niet meer mag vanwege de suikerziekte.
Egel gaat eten en neemt hier werkelijk alle tijd van de hele wereld voor. Ik heb ook wel erg veel brokken in het bakje gedaan. Ik hoor haar knauwen en kan haar stekels dromen, wat zeg ik, tellen. Wanneer gaat ze eindelijk naar haar nieuwe huis? Wat zal ze opkijken. En lekker slapen. Veilig en gerust. En wat zullen de jongen daar veilig zitten. Half juli is het zover.
Een mens denkt wat af tijdens het diner, of is het ontbijt, van een egel.
Is ze eindelijk uitgegeten, gaat ze de weg terug over het muurtje.
En verdwijnt door de egelpoort.
Ik heb het nakijken en zelfs met de Vortex zie ik haar niet meer; hij mag dwars door de schemer gaan, door de houtwal gaat hij niet.
Wel bijzonder leuk dat ik nu jonge koolmeesjes kan tellen, alleen zijn dat er zo veel en buitelen ze zo verschrikkelijk door elkaar dat je ze niet in de kijker houdt al heb je nog zo lang geoefend. Maar wat heel duidelijk is, zijn de klauwen van mijn kippen, tsjonge wat zijn dat een joekels als je ze dichtbij haalt.
Dan roept Kees me voor een glas rosé. Moet je weten dat we sinds zijn verjaardag geen druppel gedronken hebben. Dat was in oktober. Als je dan weer eens drinkt…
BSR: https://www.bodystressrelease.nl
Verrekijkers: https://www.cameranu.nl/nl/c392/verrekijkers
Egelhuisjes: https://www.natuurmonumentenshop.nl/tuin/egels.html
Mijn broer: https://annevellinga.nl/2014/06/27/is-mijn-broer-mijn-broer-wel/
Mijn broer zelf: http://www.marcovellinga.nl
Kees: https://annevellinga.nl/2012/02/24/mannetjes/
Nog eentje: https://annevellinga.nl/2012/04/24/mandag/
32 reacties
Weer genoten hoor. Chapeau (en alsnog een gelukkig nieuw levensjaar gewenst).
Warme genegen groet en liefdevolle woensdag verder en pas goed op elkaar,
wat een hartverwarmende woorden en wensen, dankjewel!
Van harte gefeliciteerd Anne. Wat een mooi verhaal. Schattig gewoon. Ik heb soms ook een egel in de tuin. Je hoort ze al van ver scharrelen. Ik zag onlangs pas een bericht van jou. Over jullie verhuizing. Bevalt het goed daar? Lieve groet Ina
Hoi Ina! Wat leuk jou hier te zien! En dat je ook een egel in de buurt hebt. En dat ik elke dag geniet van jouw schilderijen bij ons aan de muur. En ja, we zijn verhuisd naar het oosten en het is heerlijk hier, lekker veel ruimte, veel natuur en leuke mensen ook nog. Kom eens langs, welkom.
Gefeliciteerd met je verjaardag en veel kijkplezier naar de egels gewenst!
Dankjewel Johan, dat is lief.
Ha Anne, weer een tijdje geleden. Allereerst nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, ik wens je een gezond en gelukkig nieuw levensjaar toe. Ik heb ook gruwelijk de pest aan mijn verjaardag en ga meestal ook iets leuks doen ( wat ik leuk vind 🙂 museum, lekker fietsen en ergens eten.
Wat een schattig en ontroerend verhaal heb je weer geschreven over je kleine dierentuin in de wildernis, ik genoot met je mee en worstelde ook met het instellen van de verrekijker.
Beterschap met Kees, duurt wel erg lang zeg.
Dat is alles in een notendop, Dimph, zo leuk! Dankjewel. En ik ben dus niet de enige die dit moet leren. Ik kwam er zelf na een uur achter dat ik de kijker een stukje van mijn gezicht af moest houden om die ‘tunnel’ kwijt te raken. Dat vertel ik mijn broer en die wist de oplossing: de kijker die ik nu heb, is standaard afgesteld op brildragers, dus iets van het gezicht af, wil je zonder bril kijken dan zet je de kijker met de grote lenzen (voorzichtig0 op tafel en draai je de kleine lenzen iets naar links. En idd, nu kan de kijker steunen op mijn wenkbrauwen, veel handiger. Maar zoiets weet mijn broer dan hè en nog veel meer tips en tricks. Hoe je een vogel in de lens kan vangen bijvoorbeeld. Maar het is me nu te heet buiten om dat te proberen!
Lieve groet!
Anne, ik ontwerp en maak quilts. Om te zien of de kleuren goed matchen en in evenwicht zijn is de truc om de verrekijker om te draaien , je kijkt dus door de grote lenzen en je kunt je quilt in zijn geheel zien en zo ontdek je wat er niet klopt. Probeer maar eens.
zie ik nou dubbel of staat dit bericht er twee keer, however, ik ga het proberen Dimph!
Wat een heerlijk verhaal met een net zo’n heerlijk cadeau. De egel zal in zijn of haar sas zijn. Geen idee of je dat bij egels kunt zien.
Ha Mies, ik heb ook geen idee, of en zo ja hoe je dat kunt zien, maar het valt me wel op dat ze vaste gewoontes hebben, vaste tijden en vaste looproutes, dus misschien ga ik ook nog ontdekken of ze in hun sas kunnen zijn als ze het huisje ontdekt. Hoe e dan gaat doen.
Anne, ik ontwerp en maak quilts. Om te zien of de kleuren goed matchen en in evenwicht zijn is de truc om de verrekijker om te draaien , je kijkt dus door de grote lenzen en je kunt je quilt in zijn geheel zien en zo ontdek je wat er niet klopt. Probeer maar eens.
o wow Dimph, wat is dit ook weer een bijzonder leuke tip! Ik ben net met een schilderij bezig waar ook iets niet helemaal klopt, ga het gelijk proberen! THX
Wat een geweldig verjaarscadeau! Ik wacht op een vervolg met de intrek van moeder Egel. Zo leuk dat je ons laat meegenieten van dit avontuur. Voor je verjaardag wens ik je Alles Gute!
Wat zijn egels leuke dieren hè. Dankjewel Anne en kennen ze bij jou ook deze groet ‘Adé’ of anders ‘Servus’?
Oeps een dag te laat, maar alsnog van harte gefeliciteerd met je verjaardag.
Wat een mooie verrassingen zeg! Ik hoop dat de egels het huis zullen gaan gebruiken. Een vogelhuisje moet je helemaal leeg en schoon aanbieden, geldt dat niet voor egels?
Volgens de egelwerkgroep doe je er goed aan op de plankenvloer wat bladeren te leggen en gaan ze er dan zelf nog veel meer bij leggen. Ik hoop dat dit gaat gebeuren en dat ik het kan zien en mss zelfs filmen, dan krijgen jullie het ook te zien!
Ha lieve, elke dag een beetje jarige Anne?☀️?☀️Wat een liefdevol verhaal is dit weer, heerlijk om te lezen! En ik was zo graag wat dichterbij om jou alle geluk van de ( nieuwe) wereld te wensen… maar voor nu vier ik alvast dat het gaat gebeuren .. en schenk de rosé in … op je gezondheid lieve Pan!! ?
à bientôt !
Merci moi cheri ~ en zodra het weer kan, gaan we ons uitleven Joaboa, met verf en kleur en hapjes en vooral elkaar.
Gefeliciteerd. En wat een ontzettend lief cadeau kreeg je van Kees.
dat vind ik ook Wilma, met dank voor je felicitatie X
Van harte proficiat lieve Anne en ik wens je ook hier nog eens een mooi nieuw levensjaar toe! En wat heeft Kees jou verwend, maar vooral veel plezier gedaan denk ik met deze cadeau’s, een egelhuis en de kijker voor de nacht! Leuk je weer te lezen ❤️
ik ben een gelukkig mens, Ellie; dankjewel voor je lieve woorden
Geweldig Anne, wat een verhaal. Maar eerst van harte gefeliciteerd met jouw verjaardag. En met die schat van een Kees van Jou, geweldig wat een cadeau’s .
Van harte een fijn en gezond nieuw jaar, gevuld met de bezigheden waar jij zo gek op bent.
Dankjewel Athy; het is zo’n geluk zo’n fijne tuin te hebben en nu is het helemaal te gek, nu ik tot laat in de avond alles van acht keer zo dichtbij kan zien. Moeilijk is het nog wel, want sommige vogels zijn echt heel snel, zoals de gekraagde roodstaartjes en gisteren twee enorme roofvogels boven de tuin. Ik merkte ze op omdat de kippen ineens wegrenden onder de struiken en daar waren ze. Net toen ik ze in de kijker had, verdwenen ze achter de bomen. Zelfs grote vogels zijn nog lastig te vangen, maar super leuk.
Heerlijk die tuin met zoveel levende have. Gefeliciteerd nog en een heerlijk nieuw jaar wens ik je. Genoten van het avontuur. Wat boffen met zo’n attente man, die op zoek gaat naar het leukste. De verrekijker lijkt me fantastisch. Geniet ervan <3
Ha Berna, dankjewel! Ja, echt geweldig om alles wat vliegt en tjilpt en rondscharrelt ineens van ‘dichtbij’ te kunnen volgen. Alleen al met hoeveel geduld pa en ma koolmees meelwormen in de open snaveltjes van hun jongen stoppen, echt een aanrader, de moeite waard ervoor te sparen. Vooral zo’n kijker die in de schemering werkt, want dan heb je zelf ook de tijd er eens rustig voor te gaan zitten en fluiten de vogels dat het een lieve lust is en dan kun je ze makkelijker spotten 🙂
Alsnog gefeliciteerd, Anne! Je boft met deze bijzonder mooie cadeautjes van deze bijzondere man.
Een warme groet uit Oostburg.
Dankjewel voor je zeer toepasselijke lieve verjaarswens Mieke
Ik krijg er tranen van in mijn ogen. Die Kees. Veel liefs
Ik ook Klaske, liefs!