Het idee voor een corona zitje krijg ik van Athy, een facebookvriendin met groene vingers en gouden hart. Zij verzon een manier om vriendinnen te ontvangen in haar weelderige tuin. Ik wil meteen ook zo’n zitje. Wat je nodig hebt is een plekje buiten, twee stoelen en een tafeltje er tussenin. Athy heeft het klaar in een handomdraai. Ik ben er de hele week mee zoet, echt zoet, zo leuk kan thuis blijven zijn.
Kees mag door de zenuwpijn aan bank en bed gebonden zijn, hij barst van de goede oplossingen voor mijn invallen. Hij vindt mijn plank niks: krom, nat, dun. Hij heeft ergens wel een reststuk keukenplank en hij moet ook nog een doos hebben met glasmozaïek van zijn beste vriend die er zijn ligbad mee gedaan heeft en er toen wel klaar mee was.
Dat wordt een speurtocht door een labyrint van schuurmachines, zaagtafel, lasapparaat, fietsen, houtstapels, eigenaardige dingen, gevaarlijke dingen, puntig ijzerwerk en kratten bier (0.0). Maar dan heb je ook wat.
Gewoonlijk knip ik stukjes uit serviesgoed en tegels, nu heb ik kant-en-klare matjes 30×30. Dat is lastiger dan gedacht doordat de voorkant op bruine vellen papier is geplakt en ik geen moer zie van wat ik doe. Daarbij zijn er steentjes af gevallen en zit ik met gaten op gekke plekken. En past het niet. Moet ik toch nog knippen, alles op dezelfde maat. En recht!
Bovenop de dikke plank heb ik het papier er al af, waarbij lijm en stukjes papier blijven plakken en steentjes los raken. Wonder boven wonder blijken de steentjes keurig haaks en zelfs de hoeken zijn gelukt.
Kees komt scheef als de toren van Pisa aangehobbeld; hij moet zien wat zijn vrouwtje ervan brouwt en geeft een soortement dubieus compliment: ‘Nou snap ik dat Marcus ermee opgehouden is…’
De volgende dag is de lijm (polymax transparant) droog en kan het voegen beginnen. Ik gebruikte altijd flexibel badkamervoegmiddel, maar ontdek nu buitenvoegsel dat niet vuil wordt. Ik ben benieuwd.
Ik maak het voegsel andersom als onze tegelzetter: eerst voegmiddel dan water. Ik zet het erbij omdat ik wekelijks vragen krijg voor mozaïektips, hoe ik het doe, wat ik gebruik en dat vooral voor buiten .
Goed, ik gooi dus eerst het voegsel in een plastic bakje en dan water uit een kopje! Terwijl ik roer. Het wordt namelijk gauw te dun en te slap. Als het als kwark voelt, is de dikte goed. (Tip: Heb je vies/vuil voegwerk, maak het goed schoon met nagelborstel en ga dan met iets slapper Weber voegsel over de schone vieze voegen heen)
Voor het voegen gebruik ik mijn handen omdat ik met onregelmatige scherfjes werk, hol, bol, dik, dun en dan voel ik wat ik doe en kan overal bij. Wel met grote gele werkhandschoenen anders bijten je handen uit. Het gele lapje heb ik er ook altijd bij. En een doodgewoon keukensponsje van tien in 1 verpakking. Daarmee werk ik secuurder dan met een voegspons, die zijn mij te grof, dan voel ik niet wat ik doe en sleep voegen leeg. In de groene bak zie je het afgeweekte papier van het glasmozaïek.
Op een rechte plank is het makkelijk voegen: paar klodders erop en met de gehandschoende hand eroverheen tot de hele plank onder zit. Ook de steentjes! Een kind kan de was doen.
Nu komt de verrassing van Weber.
Ik spoel mijn sponsje tig keer uit in een emmer water. Die laat ik staan, want waar laat je de rommel. De volgende dag is het voegsel bezonken en kiep ik het schone water bij de bamboe die er opvallend welig op tiert.
Op de bodem van de emmer blijft het voegsel van de vorige dag liggen. Dit wordt keihard, sla ik los, krab ik uit (rot werk) en doe het dan in een krant in de bak restafval. Nu komt Weber om de hoek!
Het achtergebleven spul op de bodem van de emmer is smeuïg en puntgaaf. Klaar voor gebruik! Hoe heb ik het nou! Mijn plank is klaar en ik wil het natuurlijk toch proberen, want dit scheelt klauwen voegsel dat ik niet kapot hoef te meppen en niet hoef weg te gooien.
Ik heb nog een kapotte schaal die ik jaren geleden maakte toen ik nog niet had uitgevonden hoe je weerbestendig mozaïek maakt. De bodem is vergruist, steentjes gebarsten en eruit gevallen, alleen de glazen steentjes zijn goed gebleven. Ik zie ineens dat het dezelfde glazen steentjes zijn als op mijn plank. Die haalde Kees toen triomfantelijk ergens vandaan. Toen hij nog nergens last van had. De schaal staat klaar voor de stort, maar nu ik voegsel over heb, kan ik experimenteren wat je met restvoegsel kunt.
De bodem van de waskom uit 1850, je leest het goed, is vergruist, alleen het stempel is heel gebleven. Toevallig past er een schaaltje op waar een plant op stond. Ik plak alles aan elkaar met veel polymax. Reinig de plekken waar steentjes uitgevallen zijn en knip er nieuwe steentjes voor. Die zet ik vast met dotje Polymax en voeg met het restant van Weber. Het ziet er niet uit, maar ik durf nog niet te poetsen, bang dat alles dan gelijk weer los zit.
En zie!
O ja, tussen de bedrijven door, telkens als ik moet wachten tot lijm of voeg droog is, kom ik in mediterrane sfeer en ga aan de gang met blauwe acrylverf en transparante lak van Lascaux. Alles moet eraan geloven, spiegel, hanger, palen, stoelen, alles behalve de kat, die heb ik gelijk ook geschilderd, maar dan anders, want katten zijn uniek.
Elke stoel heeft haar eigen paadje, hoe ideaal voor een Corona zitje.
Laat de vriendinnen nu maar komen. Eén voor één!
Wil je ook aan de gang met mozaïek, dan vind je hier mijn voegsel en lijm:
https://www.nl.weber/search-content/content_type/product/activities/voegmiddelen-62
https://www.bison.nl/nl/product.3556
Wil je meer lezen over mozaïeken, kijk dan eens onder het hoofdje mozaiek: https://annevellinga.nl/mozaiek/
Of lees je liever een leuk verhaal:
https://annevellinga.nl/2012/06/11/mozaiekwerk/
https://annevellinga.nl/2016/10/04/het-geheim-van-lijm/
26 reacties
Wauw Anne, wat een werk, maar wat een superleuk resultaat! Alhoewel ik de aanleiding te triest voor woorden vind, is de manier waarop jij er mee omgaat (corona, en dan een zitje) het beste wat je er van kunt maken… Inspirerend!
fijne reactie Anuschka
Het is zo mooi geworden Anne en zoals Anuscka ook al aangeeft, ook uit deze onzekere tijd weet jij iets moois te halen. En en passant geef je ook nog een ‘workshop’ mozaïeken weg! Heerlijk overigens om op dit plekje je vriendinnen een voor een te ontvangen ? geniet ervan!
wat lief gezien en gezegd Ellie, dankjewel
Wat een geweldig mooi zitje. En wat leuk dat wij het proces hier mogen volgen. Een flinke klus met toegift van Weber en wie-bewaart-die.. Dat wordt genieten nu- en ook na Corona!
dankjewel Anne!
Ik heb bewondering voor je Anne……meestal erger ik me aan mijn 2 linkerhanden, maar soms ook niet…
haha, grapjas; hoe is dat nu dan, Peter?
Heeft iemand jou al eens vertelt dat je een duizendpoot bent, Anne? ?
jij bent de eerste Jannie, maar jij bent dan ook helemaal van de natuur! Dankjewel
Dat is een heel mooi plekje geworden Anne, wat leuk dat je je eigen plek hebt gemaakt na mijn verhaal. Met jouw eigen materiaal en in jouw eigen kleuren. Geweldig. Geniet er van, ook wanneer de corona verdwijnt als agressor blijft het verstandig wat afstand te blijven bewaren en dat in jouw weelderige tuin. Veel plezier er mee.
Ik vond het zo inspirerend, Athy en ook weldadig. Vorige week had ik voor het eerst een nieuwe vriendin even op bezoek in de tuin en dan sta je maar wat en je loopt wat rond. Toen wist ik dat het moment was aangebroken en heb heerlijke dagen gehad met het kleur geven. Nu heb ik een veilig plekje om te gaan zitten, alleen nog bijpassende kussentjes als bekroning. De echte bekroning is als ik jou hier welkom kan heten.
Mooi geworden!
Dankjewel Wilma
Beste Anne, mozaïeken zal nooit mijn ding worden, want: veel te priegelig. Maar zoals jij er over schrijft, maakt veel goed!
Dat is nog eens een leuk compliment, dankjewel Bert
Geweldig. Jammer dat je wat verder weg zit..anders kwam ik !
Wat zou dat leuk zijn! Kon ik eindelijk de verhalen over je verre reizen horen!
Hoe was het compliment van Kees toen je klaar was ?
Hij was met stomheid geslagen, en dat zegt wat!
Wat ziet dat er prachtig uit Anne! Je bent echt een kei in creatief denken en leuke dingen doen met oude zooi (als ik het even zo mag noemen 🙂 )
Echt gaaf!
wat kleur doet hè Marjolein. Dankjewel voor je lieve blik.
Na al het blauw ben ik nu met groen begonnen 🙂
Wat heb je dat met behulp van jouw nog steeds niet beter voelende Kees toch prachtig gemaakt! Zoals ik jullie heb mogen leren kennen kan ik niets anders zeggen dat jullie zo perfect bij elkaar passen, en misschien vind je het raar klinken maar jullie zijn ook zo schattig leuk samen!!
Wat een goed idee van jouw facebook vriendin, zo’n leuk zitje in deze vreemde bizarre tijd. Heerlijk als je ook de ruimte hebt om dit te kunnen doen en ervan te kunnen genieten.
En hoe jij jouw knutseligheidjes beschrijf met alle tips, dan krijg jezelf ook zin om aan de slag te gaan =)
Lieve Anne, wat laat jij toch vele heerlijk genieten en gelukkig worden met het delen van delen van jouw leven, dank je wel XX
Wat hartverwarmend kijk jij naar ons ~ heel fijn jou als achter grondje te weten, dankjewel!
Ik hou echt van alle soorten mozaiek materiaal. Dank u wel
Ik zie je nu pas Aladdin, dankjewel!