Ik was even van het toneel verdwenen. Met de noorderzon, of de zuiderwind. Ik zat in België. Of liever, ik liep daar met mijn lief. Door Antwerpen met zijn roerige straten, zijn klokkengelui en overal ... read more
De laatste loodjes op weg naar Marken wegen niks. Zeventien kilometer hebben we gelopen, maar met de haven in het vooruitzicht krijgen onze doorgelopen voeten vleugeltjes. Zelfs de muggen die om onze kop ... read more
Om acht uur staat Aal op mijn stoep, elke week, en dat is vaak en vroeg. In mijn verschrikkelijke verliefdheid is mijn bed de haven van mijn hart. ‘Ben je klaar, Anne? We gaan!’ Zij trappelt, ... read more
Daar zit ik met een vogelring in mijn hand, thuis, na een paar loopdagen langs de IJssel. Ik heb die ring vandaag van de poot van een dode vogel gehaald. Hij of zij lag op parkeerterrein de Blauwe Hand ... read more
De jaren verstrijken. Het Gooi ligt achter ons. We lopen al tijden in de duinen. Hebben ons ermee verzoend, net als met de Parkinson. Driemaal daags een madopar, tweemaal per jaar naar de neuroloog. Het ... read more
Panta rhei, alles verandert. Mijn moeder loopt rond met een vraag die niemand weet. Ik verhuis naar Alkmaar, zij heeft parkinson, het Gooi is te ver, we veranderen van koers. We gaan lopen in de duinen ... read more
De oude bomen van het Gooi omhullen ons. Onze voeten weten de weg. Woordloos volgen wij het pad, elke week een ander. ‘Moet je zien Anne, hoe gek mijn hand doet.’ Zonder erg denk ik dat ze een van haar ... read more
We dachten dat het nooit op zou houden, we dachten dat we lopen zouden tot de dood. Na Groningen, Drenthe, Overijssel, Gelderland, Limburg, Brabant, Achterhoek, Twente, Waterland en zelfs de Brocken in de ... read more
We stappen de volgende provincie in, Drenthe. Weg is het weidse van het Groninger land, weg is de Martinitoren, weg is het Deliplein waar mijn moeder woonde in oorlogstijd. We lopen over een rul zandpad ... read more
We verlaten Winsum. Het uitgestrekte Groninger land cirkelt om ons heen. ‘Wat een roemte!’ Ruimte vult mijn moeders hart de derde dag van onze voettocht, altijd onze beste. De eerste dag heb je de reis, de ... read more
