Ik heb echt iets wonderbaarlijks gevonden bij Noppes. Ik liep daar maar wat danig te sjouwen en zag niks. Wel twee tassen met kleren van Aal ingeleverd en op de valreep nog even terug langs de kast met ... read more
Soms krijg je drie van die berichten achter elkaar. Mensen die jou niet kennen, laat staan van je houden… Het voelt of ‘ze’ op je hart staan. Je bent moederziel alleen in huis. Duikt in ... read more
Het is 20 oktober, 1992, 93, 94 wie zal het zeggen. Geen wolk aan de hemel, geen storm en geen wind, geen regen of hagel, een ideale dag om te lopen. Wij lopen het Pieterpad voor de eerst keer. We zijn in ... read more
Klokke 8.30 lopen Aal en ik onze dag in. Geen idee of er wind staat, of het mist of wolkig is. Het is een van de vele dagen dat we lopen in het spoor van de dood, de adem van het leven, want dat is wat we ... read more
Ik ben geen hoer en geen ontaarde moeder, maar zo voel ik me af en toe wel. Dat komt door mijn kind, Sophie dus. Iedereen weet dat ik haar gebaard heb, maar waar heb ik haar? Hoe gaat het met Sophie? Dat ... read more
Het Fichtelgebergte ligt als een hoefijzer in het uiterste oosten van Duitsland tussen Bayreuth en Praag onder voormalig Oost Duitsland. Dankzij haar vorm heerst hier een eigen klimaat waarbij de ... read more
Het regent en het blijft regenen, en hard ook. Geen nood, er is de krant, er is tv, er is handwerk, een boek, er is van alles. Maar niet voor onze buitenkat. Lukkie moet, en dat moet buiten, weer of geen ... read more
Denkend aan mijn toekomst, denk ik aan mijn moeder. Hoelang leeft ze nog? Ik gun haar en mezelf dat ze rustig in haar slaap overlijdt. Een poosje geleden dacht ik dat ze dood was. Ze lag zo stil, ik zag ... read more
Rond een uur of vier ben ik verzadigd. ‘Zullen we naar huis gaan? Ik ben moe van alle indrukken.’ ‘Maar we hebben Hans Plomp nog niet gezien en dat zou wel moeten nu je eerste boek ... read more
